Tagarchief: Wim Brondgeest

15 feb

Voor twaalven thuis

affichevJong Edam gaat op in moderne Assepoester

,,Achter je! Néé, links”, klonk het uit tientallen schreeuwende kinderen in de zaal. ‘Voor twaalven thuis’, een eigentijdse versie van het sprookje Assepoester, was niet alleen grappig, maar op sommige momenten ook heel spannend. De dertien spelers van toneelvereniging d’Ye zetten het afwisselende stuk met zichtbaar veel plezier neer voor een net zo enthousiaste zaal vol kinderen. Het bekende verhaal over de ‘dienstmeid’ Assepoester, die er uiteindelijk met de prins vandoor gaat, werd door d’Ye op een moderne en hectische manier vertolkt. Nadat Baron Aendegrondt, Cindy’s vader en overtuigend neergezet door Hans de Jong, beroofd is van al zijn geld en juwelen van zijn overleden vrouw, besluit hij te trouwen met de schatrijke Medusa (Jitske Ooms). Zij blijkt echter al snel niet meer te zijn dan een bazig loeder dat zijn dochter behandelt als een ordinaire dienstmeid. De Jong laat zich door Ooms helemaal betuttelen en heeft al gauw niets meer in te brengen. Gelukkig staat Cindy er niet alleen voor. Ze kan rekenen op de steun van huisknecht Knoop (Gerro Roskam), die er later voor zorgt dat het sprookje goed afloopt. Hoofdrol Cindy, gespeeld door Riny Lacunes, kon rekenen op een boel medeleven vanuit de zaal. Vooral toen ze door haar gemene stiefzusjes Arsenica en Demonica (Wil Heerland en Nel Bakker) weer een klusje in haar maag geschoven kreeg. Heerland en Bakker leken als gemene, maar vooral ook lelijke gezusters helemaal thuis in hun rol. Met veel passie speelden ze voor de meelevende zaal. De kinderen keken hun ogen uit toen Lees verder →

02 nov

De aangekondigde moord

afficheamd’Ye geeft publiek vermakelijke avond met ingewikkelde thriller

Toneelvereniging d’Ye wil variatie in het aanbod brengen enkwam daarom dit jaar niet meteen komedie of een tragedie,maar met een thriller. Geenmakkelijke opgave, want spanning brengen en de aandachtvasthouden is misschien nogwel moeilijker dan de lachspieren in beweging zetten of emoties van verdriet vertalen. d’Ye wist zaterdag met haar ervaren spelers en enthousiaste nieuwkomers een goed stuk toneel neer te zetten, maar ‘de aangekondigde moord’, een voor toneel bewerkt verhaal naar een boek van Agatha Christie liet voor veel bezoekers van het Damhotel na afloop toch ook wel wat verwarring achter. Dit kwam door de vele moeilijke Engelse namen en een ingewikkeld verhaal vol met erfenissen en familierelaties die vaak ook weer vals waren. De ingewikkeldheidfactor was erg hoog. Misschien wel omdat het stuk een bewerking van een boek was en niet als toneelstuk is geschreven. Lees verder →

16 feb

Aladdin en de wonderlamp

affichealD’Ye brengt sprankelende versie van ‘Aladdin en de wonderlamp’

Tijdens de jaarlijkse kindervoorstelling koos toneelvereniging d’Ye dit keer voor een jubileumstuk: voor de twintigste keer werd een toneelstuk voor de kleintjes opgevoerd. Daarbij was er vóór de acteurs extra veel reden om feestelijk gestemd te zijn: regisseur Paul de Boer heeft net een aanmoedigingsprijs gewonnen voor zijn werk. Het duizendenéénnacht sprookje van ‘Aladdin en de wonderlamp’ is over de hele wereld bekend. Door de jaren heen zijn er vele verschillende versies van ontstaan en niemand weet precies meer hoe het oorspronkelijke verhaal er uit heeft gezien. Veel kinderen en hun ouders kennen de Walt Disney verfilming die in 1993 de bioscopen aandeed. Maar met de jubileumvoorstelling van toneelvereniging d’Ye kunnen ze daar een heel bijzondere, nieuwe versie aan toevoegen. De versie van d’Ye is vrolijk, origineel en grappig, onder meer door het gebruik van herkenningspunten. Zo komt Mozarts Zauberflöte om de hoek kijken. De twee geesten die in het verhaal voorkomen, de geest van de lamp (Ben Kuenen) en de geest van de ring (Martine Hamstra), heten hier Tamino en Pamina, de namen van de twee geliefden uit de opera van Mozart; een leuk grapje voor de ouders in de zaal. Ook de namen van de andere karakters zijn geestig. Lees verder →

13 feb

De Gouden Augurk

affichegaD’Ye toont vakkundig en vrij spel

Na de groeiende deskundigheid bij het toneel voor volwassenen lijkt ook het kindertoneel bij de Edamse toneelvereniging D’Ye de tijd van hobbyvereniging voorgoed voorbij. De zich steeds meer professionaliserende toneelvereniging bracht onder leiding van de vaste kinderspel regisseur Paul de Boer dertien spelers op het podium, die stuk voor stuk vakkundig en vrij hun rol speelden. De regisseur was er in geslaagd voor de diverse rollen de juiste persoonlijkheden te vinden en had zo te zien en te horen hier en daar ook de rollen aangepast aan de beschikbare spelers en speelsters. Ook het naar alle waarschijnlijkheid door de regisseur toegevoegde lied (Nederlandse tekst op Mambo nr. 5) maakte het stuk erg toegankelijk voor de kinderen in de zaal. Gaandeweg het stuk improviseerden de spelers snel en makkelijk op de reacties van het publiek. Dat was vaak noodzakelijk omdat de jeugdige toeschouwers in hun enthousiasme zich graag met de loop van het stuk wilden bemoeiden. “We roepen de koning”, riep een kleine toeschouwer en in koor klonk het vijf minuten lang “Koning, koning.” De koning was volgens de kinderen nodig om de nar uit zijn benarde positie in het bos te halen. Hij was overvallen door drie rovers om de gouden augurk, symbool van het fantasieland Simplonië, in handen te krijgen en zo de koning te onttronen. Lees verder →

01 mrt

Bakker Bombazijn en de Bolle Bankiers

Uitgevoerd: voorjaar 1999
Spelers: Gerro Roskam, Margriet Beukeboom, Riet Peereboom, Nel Bakker, Wim Brondgeest, Gineke de Witte
Regie: Paul de Boer
Souffleuse: Ellie van Montfort
Licht & geluid: Mink Broeze, Maarten Groot
Decor: Marco Wolfel, Arthur Karsten, Henk van Montfort, Arjen Buijten, ‘The Cast’

01 mrt

Waar bleef de tijd?

Vrolijk kinderstuk laat jong en oud genieten

Regisseur Paul de Boer stelde zingend zijn cast voor, een heel leuk begin. De jeugdige bezoekertjes en en vele ouders konden daarna genieten van professor Vogelkers (erg leuk gespeeld door Gerro Roskam). Hij heeft een tijdklok die goed in de gaten gehouden moet worden, anders komen er geen dagen meer. Coba Spagaat, een balletdanseres (een leuke rol van Gineke de Witte) wil niet ouder worden. Zij vernielt de klok en deze staat dan stil. Als de professor de klok probeert te repareren slaat deze op hol. Hij probeert wat tijd op te vangen en in een doos te bewaren, maar als deze geopend wordt vliegt de tijd weg. Coba Spagaat komt met eenzelfde doos, maar dan met een dikke, harige spin erin. Een terugkrabbelaar. Als deze in je neus bijt loop je achteruit en gaat alles terug. Robin, de assistente van de professor (een prachtige rol van Riet Peereboom) kijkt stiekem in de doos. Mede door haar beeldend vertellen leefde de zaal helemaal mee. Grappig was Voufke Hermanides als Geerte Gries, de vrouw die steeds een lekker biefstukje wil bakken voor haar man. Omdat de tijd zo snel gaat verbrandt het vlees steeds. Pauline Bras was het meisje Esther dat door het wegvliegen van de tijd haar verjaardag misloopt. Ze maakte er een heel mooi rolletje van met veel mimiek, was tekstvast en het stille spel was ook voortreffelijk. Jasmijn Meeder speelde de pittige stewardess Sabine, die door al het gedoe met de tijd haar vliegtuig gemist heeft. Het decor zag er leuk uit, grime, licht en geluid waren prima verzorgd en het geheel werd gelardeerd met een paar leuke liedjes. Lees verder →