Tagarchief: Riet Peereboom

11 jun

Overdwars

overdwars-212x300Met d’Ye dwars door de geschiedenis van Edam

“Pak/mijn hand maar. Ik neem, u mee dwars door de geschiedenis van Edam.” In een smetteeloos wit pak staat de ‘verteller’ tegenover zijn publiek in de Grote Kerk. Hij en de andere leden van d’Ye nemen de toeeschouwers met ‘Overdwars’ inderdaad mee op een reis door de tijd. Op het toneel worden vijf verschillende scènes opgevoerd over vijf historische gebeurtenissen, allemaal in Edam. Bijna 650 jaar geleden verleende graaf Willem V stadsrechten aan Edam. d’Ye wil bijdragen aan dit jubileum met het door verschillende mensen geschreven stuk ‘Overdwars’. De vereniging slaat hiermee de spijker op de kop. ‘Overdwars’ blijkt zowel leerzaam als ontroerend en humoristisch. Drama en hilariteit volgen elkaar in rap tempo op. Vooral de laatste scène, die speelt op oudejaarsavond van 1999, valt bij het publiek in de smaak. Verschillende markante Edammers worden uitgebeeld en de toeschouwers gieren van de lach om de herkenbare opmerkingen. Een tijdbalk in het programmmaboekje maakt duidelijk op welke momenten de verschillende scènes zich afspelen. Daarnaast geeft de verteller steeds uitleg. Graaf Willem V heeft een prominente rol in de eerste scène. De inwoners van Edam zijn op dat moment blij en wel in voor een feestje. Hun dorp is stad geworden. Aan de kostuums is veel zorg besteed. De tweede en derde scène spelen in de zestiende eeuw. Twee gebeurtenissen waarmee Edam destijds te maken kreeg, worden uitgebeeld; het dichtslibben van de haven door de aanleg van de sluis en de overgang van het katholieke naar het protestantse geloof. Vooral de non die alleen achterblijft in de kerk wekt de nodige emoties op. Scène vier is wat luchtiger. Dat maakt de overgang naar het laatste gedeelte van het toneelstuk vloeiender. In café De Knijp aan de Spuistraat zitten bekende personages uit Edam aan de bar. De ene na de andere hilarische opmerking wordt geemaakt en het publiek vermaakt zich uitstekend. Het lijkt wel alsof dat het moment is waarop iedereen heeft gewacht. Herkenbaarheid blijkt het goed te doen bij het publiek, net als grapjes die alleen Edammers begrijpen. ‘Overdwars’ wordt in de Grote Kerk opgevoerd. Een ‘erg sfeervolle locatie voor een toneelstuk met zoveel historische verhaallijnen. Het galmen van de stemmen maakt het soms wel wat lastig te verstaan. Lees verder →

01 mrt

Het geheim van de Rommelman

rommelman-afficheToch maar zwaaien naar zoonlief in de zaal

Toneelvereniging d’Ye zet met ‘Het geheim van de rommelman’ een spannend en leuk toneelstuk voor kinderen op de planken. De acteurs leven zich allen goed in hun rol in, zodat ze overtuigend spelen. De kostuums en grime zijn mooi en toepasselijk, evenals de decors. Het jonge publiek wordt extra bij het spel betrokken door vragen van de spelers, maar het roept ook als er niets gevraagd wordt. Diederik Prulbak (Rik Duijvendak) lijkt op het eerste gezicht helemaal geen bange, verlegen jongen, wanneer we hem zien vechten met een droombeeld. Maar zodra de bel van de winnkel gaat, verstopt hij zich zo snel hij kan. Duijvendak geeft met zijn wegkijkende blik en kromme houding zijn verlegenheid goed weer. Als sterke man ziet hij er meer lachwekkend uit dan sterk, maar dat past ook heel goed bij zijn rol. Het bloemenmeisje (Pauline Kuenen) is een vrolijk, huppelig meisje, dat elleen af en toe iet té serieus kijkt. Ze reageert het meest op reacties uit de zaal. Haar sprekende kat (Riet Peereboom) heeft een fraai pantervelltje met bontjas aan en is goed geschminkt. Haar kapsel met kattenoren past daar prachtig bij en uiteraard zijn ook haar bewegingen en houding soepel en katachtig. Lees verder →

01 mrt

De sprookjesnacht van Jojo de clown

jojo-afficheKleurrijk kinderspel van Toneelvereniging d’Ye

Alle drie de jeugdvoorstellingen “De Sprookjesnacht van Jojo de Clown”, ten tonele gebracht door toneelvereniging d’Ye afgelopen weekend in het Damhotel, waren uitverkocht. Het jeugdtoneelstuk had veel overeenkomsten met het aloude sprookjesverhaal “Assepoester”, die haar muiltje verloor op de trappen van het paleis, maar dan in een eigentijdse versie gegoten met als hoofdrol Jojo de Clown. Aan spanning en doorlopende reacties vanuit de aanwezige jeugd, ontbrak het niet. Veel kinderen gingen helemaal in het toneelstuk op, wat genoeg zegt over het acteertalent van de leden van d’Ye. Mede door de prachtige kleurrijke kostuums, pruiken en decor kreeg het sprookjesbeeld nog veel meer waarde aan het toch al mooie geheel. Riet Peereboom kreeg de mooie hoofdrol van Jojo de Clown toebedeeld, wat zij in een echt clownskostuum fantastisch deed en uitbeeldde. Ook Erik Vlugt als Heraut wist de kinderen, net als Riet Peereboom, geheel mee te nemen in het verhaal. Wat niet veel voorkomt was dat Voufke Hermanides (als heks) en haar twee dochters José (Assepoester) en Jitstke (Sneeuwwitje) in een stuk samen speelden, wat hen prima afging. Verder speelden mee Hans de Jong, Pauline Kuenen en Rik Duyvendak, die hun rollen heel goed vertolkten. Regisseur Paul de Boer had eveneens een kleine rol, zonder gesproken tekst, zichzelf toebedeeld. Lees verder →

26 nov

Come back to the 5 and dime Jimmy Dean, Jimmy Dean

jimmy deanToneelvereniging d’Ye met uitmuntende ‘Jimmy Dean’

Een kleurrijk, origineel en boeiend toneelspel van d’Ye in Nohol. De verschillende karakters werden voortreffelijk gespeeld en zelfs de drie bandleden, die de live muziek verzorgden, lieten hun acteertalenten niet achterwege. De deuren gaan open en het publiek baant zich een weg over het met zand bestrooide toneel. Omdat de tribune grotendeels gelijkvloers is, maken sommigen zich al snel zorgen of ze alles wel goed kunnen zien. Als de spelers eenmaal op het podium staan en hun rollen vertolken, wordt dat gevoel echter snel weggevaagd. Iedereen wordt meegevoerd in het verhaal vol intriges en emoties. “Jimmy Dean, Jimmy Dean, waar ben je?”, roept Riet Peereboom alias Juanita vanachter de bar. Zij en moeder Mona maken zich zorgen om de ‘zwakzinnige’ jongen die er in zijn eentje vandoor is. Al snel komen vier andere vrouwen binnenlopen, op de twintigste sterfdag van hun idool James Dean. Zoon Jimmy blijkt een grote rol te spelen in de lange reeks verborgen geheimen die aan het licht komen. Af en toe zingen de vrouwen met z’n allen een lieed. De godsdienstige Juanita gaat bij die scènes volledig uit haar dak, tot groot genoegen van het publiek. Ook Martine Hamstra , die Sissy speelt, weet hoe ze de bezoekers aan het lachen moet krijgen. Ze speelt met veel passie en komt daardoor heel overtuigend over. Vooral bij Mona, vertolkt door Steffie van Montfort, lopen heden en verleden door elkaar. De kreet die ze slaakt als ze hoort dat James Dean door een ongeluk om het leven is gekomen, is oorverdovend en gaat door merg en been. Joe (Steven Boegem) loopt tijdens de hele voorstelling in een pakje rond dat maar weinig om het lijf heeft. Lissy Sloots speelt de mysterieuze Joanne die veel met haar rug naar het publiek toestaat. Petra Kemper heeft duidelijk geoefend op haar aanstekelijke schaterlach, die ze meermalen tijdens de voorstelling laat horen. Vooral Edna Louise, gespeeld door Irma Keijzer, is slachtoffer van haar meedogenloze opmerkingen. Keijzer raakt als schrikkerige en onzekere vrouw geen moment uit haar rol. Ellie van Montfort en Eva Kluit hebben maar een kleine rol. Toch sluiten ze het indrukwekkende toneelstuk uitstekend af. Lees verder →