07 sep

Plotseling thuis

Plotseling Thuis, goede keus van Edams d’Ye

afficheptGezien in het Damhotel in EDAM de thriller Plotseling Thuis, geschreven door Francis Durbridge, door Toneelvereniging d’Ye op zaterdag 11 november. Regie Hans Keijzer. Volgende speeldata vrijdag 17 en zaterdag 18 november, aanvang 20.00 uur. Francis Durbridge is inmiddels geen onbekende meer van d’Ye en het publiek. Enkele jaren geleden speelde de vereniging het stuk ‘Het laatste glas’. Durbridge is een meester in de mensen op het verkeerde been zetten. En dat gebeurt bij ‘Plotseling Thuis’ ook. Je ziet bepaalde dingen gebeuren, je hoort wat enkele snoodaards afspreken en toch slaat geregeld de twijfel toe. Het stuk zit natuurlijk vol met onverwachte wendingen. Lees verder

01 mei

Moorddiner 2000

moorddiner2Millennium Moordcomplot: smakelijk eten

Nee, er gaat niet echt bloed vloeien volgend jaar mei in het Damhotel. Hooguit vloeien er de nodige boe’ye-es’ wijn en wellicht een beetje toneelbloed. Wat is er aan de hand? Toneelvereniging d’Ye organiseert in de eerste meimaand van het nieuwe millennium een avondvullende ‘voorstelling’ in de vorm van een moordcomplot, op te lossen door mensen tijdens een smaakvol diner. Locatie: de Keizerskamer van het Damhotel. Dat wordt gezellig puzzelen à la Agatha of Sherlock onder het genot van een heerlijk diner. Het is weer eens heel wat anders dan een gebruikelijk avondje toneel met d’Ye. En het is meteen ook illustratief voor de continue drang van de regisseur en 35 spelers van d’Ye om het publiek elk seizoen opnieuw te verrassen. Niet alleen met de keuze voor bijzondere stukken, maar ook door het publiek steeds op een andere, uitdagende manier bij de voorstelling te betrekken. Erik van Vlugt en Steffie van Montfort van d’Ye leggen een en ander uit. Lees verder

20 sep

Daasdingeren

Hilaria krijgt meeste eer op kinderfestival

…D’Ye had een volle bak in de grote tent met zitplaats voor alle kinderen. De toneelvereniging bracht een stuk waarin nieuwe woorden werden gecreeerd waaraan vervolgens een handeling werd verbonden. Het taalgebruik en de grappen waren af en toe iets te hoog gegrepen voor de jonge toeschouwers, maar de kinderen hebben zich wel vermaakt. Lees verder

07 sep

Hamlet

Foto: Marco Bakker

Foto: Marco Bakker

Ye verandert Grote Kerk in kasteel Elsinor

Er zijn maar weinig toneelverenigingen die zoals d’Ye in een jubileumjaar twintig voorstellingen spelen. Vrijwel iedere maand van 1998 leerden en vermaakten groepjes Edamse spelers het Waterlands publiek met eenakters, straattheater, wagenspel en de theaterdag. Maar nu al staat vast dat de serie van zeven novemberuitvoeringen van Shakespeares koning drama Hamlet het absolute hoogtepunt wordt van het jaar waarin d’Ye haar 25-jarig bestaan viert. Een motorrijder op een Harley Davidsson scheurend door de kerk is een van de wilde ensceneringsplannen die het niet hebben gehaald. Maar dat de Edamse Hamletversie een beeldende, filmisehe voorstelling wordt, dat staat met Hans Keijzer als regisseur wel vast. En hoewel de voorgestelde uitersten in enscenering afvielen, zijn Erik Vlugt, voorzitter van d’Ye en Keijzer vol lof over de medewerking van het plaatselijk kerkbestuur. “Een telefoontje en men ging met het idee en de timing akkoord. In een latere bespreking met de kerkvertegenwoordiging hebben we de hele mise en scene voorgelegd en uitgelegd hoe we het gebouw wilden gebruiken. Men bleek blij met ons initiatief. Het paste volledig in hun visie de kerk voor meer culturele doeleinden te benutten.” Terwijl de steiger van de kerk wordt gebruikt om decoropstellingen te bevestigen die trap en loopbrng mogelijk maken, vertelt Keijzer dat hij zelf inmiddels bijna vierentwintig jaar aan de vereniging verbonden is. “Waarvan vijf jaar als regisseur. Ik heb in de jaarvergadering van 1996 voor het eerst het ‘Hamletvoorstel’ gelanceerd. En heb in het voorjaar van 1997 op een A’viertje de omschrijving van het idee, de theatrale benadering en de beoogde werkwijze ingediend. Lees verder

19 sep

Fats en Boem

Anarchistisch sprookje d’Ye op Singelfestival ’97

‘Een kruising tussen Monty Python en The Marx Brothers’, zo omschrijft regisseur Hans Keijzer de door schrijver Ken Campbell op het stuk “Fats en Boem” losgelaten humor. Actueel is het luchtige sprookje met onmiskenbaar anarchistische ondertoon beslist. In mei begon de Edamse toneelvereniging d’Ye te repeteren. Zaterdagochtend is de laatste, technische, repetitie. ‘s Middags staat de familie-voorstelling op het 17e Singelfestival. Een tent als speelruimte voor een koningsstuk. Een prima podium voor een spruitjes pellende, breiende koningin en een koning die dan wel das en colbert op het blote lijf draagt, maar volledig in sprookjestraditie zijn enige dochter weggeeft aan de man die een door hem uitgeschreven wedstrijd wint. In totaal geven acht leden van d’Ye acte de présence op het op de belangstelling van kinderpubliek toe-gesneden festivaldagdeel. De regisseur vertelt dat het stuk, dat in de originele versie ruim twee uur duurt, ingekort werd tot een spel dat nipt binnen het uur eindigt. ‘Toch is de kracht, de essentie van “Fats en Boem” volledig intact gebleven. Sommige scènes konden moeiteloos worden geschrapt. Zo sneuvelden bijvoorbeeld drie van de zes wedstrijdonderdelen. Andere scènes, zoals de beginscène, zijn door onszelf geschreven. Ook zijn veel nieuwe, meest visuele grappen ingebracht. Ze ontstonden vanzelf tijdens de spelsessies, heel spontaan.’ Lachen. Dat wordt het zeker zaterdag. Alleen al om het knap volgehouden spraakje van de baron die koste wat het kost de hand van prinses Dafne wil veroveren. Ook de aankleding en malle rekwisieten werken mee aan het opwekken van de lachlust. Toch is d’Ye’s meest sterke troef de directe, fysieke manier van spelen. Gebaren en mimiek sluiten nauw aan op de tekst. Al bij de repetities merkte je: hier spettert het spelplezier van af. Hans Keijzer zegt nooit eerder te hebben meegemaakt dat, zoals nu, een hele club van meet af aan als één man achter het stuk ging staan. ‘Elke repetitie is er ontzettend hard gewerkt, maar met het grootste plezier en dat zie je terug in het resultaat.’ Lees verder

07 sep

Arsenicum en oude kant

Geen kaakkramp bij “Arsenicum”

Erik Vlugt als Mr. Gibbs, Voufke Hermanides en Wil Heerland als de dames Brewster en Paul van Kaathoven als hun neef Mortimer Foto: Marco Bakker

Erik Vlugt als Mr. Gibbs, Voufke Hermanides en Wil Heerland als de dames Brewster en Paul van Kaathoven als hun neef Mortimer
Foto: Marco Bakker

Hier en daar wat onzeker begon d’Ye zaterdag aan de eerste uitvoering van “Arsenicum en oude kant”, dat nog steeds behoort tot de klassiekers onder de komedies, al is het langzamerhand toch wat ouderwets voor verwende toneelliefhebbers. Het publiek genoot zo te horen wel van het gebodene, al bleef de in het vooruitzicht gestelde kaakkramp uit. De tekstkennis liet deze eerste avond wel te wensen over. Het stuk gaat over de twee zusters Brewster, die bekend staan als lief en altijd bereid zijn anderen te helpen. Ze ontfermen zich graag over eenzame figuren. En hoe! Er gebeuren vreemde dingen in het huis van de oude dametjes en ook heel wat vreemde figuren komen op bezoek. Abby Brewster werd heel verdienstelijk gespeeld door Wil Heerland. Voufke Hermanides was prachtig als haar zuster Martha. Bij hun in huis woont hun neef Teddy. Hij denkt dat hij Teddy Roosevelt is en geregeld zijn ministerraad bij elkaar moet roepen. Gerro Roskam was in zijn element als de mallotige neef die in zijn eigen wereld leeft. Heerlijk om naar te kijken en te luisteren was Ed Koorn in zijn creatie van dokter Einstein. Steffie van Montfort speelde een pittige Elaine. Ze was tekstvast en zeker, evenals Erik Vlugt in zijn dubbelrol van Gibbs en O’Hara. Lees verder