Pauline Bras - d'Ye speelt

17 apr

Aan het eind van de aspergetijd

Actrices spelen met heel hun wezen

Een vrouw van middelbare leeftijd, die naar de grote stad is verhuisd om haar acteerambities waar te maken, komt een aantal dagen op bezoek bij haar oudere zussen, die het ouderlijk dorp nooit hebben verlaten. Haar nicht van begin 20 is verliefd op een Pool, die als seizoensarbeider asperges plukt, maar haar moeder staat niet achter die relatie. Al snel blijken alle vrouwen hun eigen (relationele) problemen te hebben. Vier dames van d’Ye spelen ‘Aan het eind van de aspergetijd’ van Frank Houtappels levensecht. Vooral de beweegredenen van de drie zussen zijn door hun spel geheel geloofwaardig. Met heel hun wezen maken ze hun onderlinge relaties duidelijk. Er is weinig fysieke actie op het toneel, maar door uitmuntende mimiek en intonatie blijft het stuk boeiend van de eerste beweging tot het laatste woord. Lees verder →

10 nov

Nu even niet, nu even wel

Zwartgalligheid van hoog niveau

De titel mag dan niet zo veelzeggend zijn, het beeld dat geschapen wordt in de tragikomedie ‘Nu even wel, nu even niet’ van scenarioschrijfster Maria Goos heeft voor iedereen iets herkenbaars. Toneelgroep d’Ye uit Edam speelde al eerder werken van Goos: ‘Familie’ en ‘Cloaca’, opgevoerd in respectievelijk 2001 en 2010, vertonen eenzelfde zwartgallige boventoon. ‘Nu even niet, nu even wel’ kent naast de droge humor echter ook een ontroerend aspect. Iedere eerste vrijdag van de maand zitten vier oude studievrienden in een restaurant, mijmerend over het verleden en filosoferend over de vraag waar het precies fout gelopen is in hun leven. De heren kampen stuk voor stuk met huwelijken waar de glans allang vanaf is. Lees verder →

14 nov

Funny Money: Eigentijdse klucht doet denken aan Flodderserie

Eigentijdse klucht van d’Ye ‘Funny Money’ doet denken aan Flodderserie

Het publiek moet bij de les blijven om de verwarring en persoonsverwisselingen goed te blijven volgen tijdens de klucht ‘Funny Money’ van toneelvereniging d’Ye. Het toneelstuk gaat over een Rotterdamse Harry met Haagse vrienden op bezoek die geconfronteerd worden met een koffer met daarin een bedrag van ruim 2 miljoen euro, die tijdens een kofferverwisseling bij hen terecht is gekomen. Lees verder →

01 mrt

Soep met Magie

Magiepoeder van Fortunia geeft d’Ye pit

Veel kinderen en ouders worden teleurgesteld, want bij de ingang hangt al een briefje aan de deur met de mededeling dat de voorstelling van d’Ye is uitverkocht. Toch zijn er mensen die het nog proberen, maar zonder resultaat. De kindervoorstellingen van de toneelvereniging zijn dan ook zeker de moeite waard om bij te wonen met de spannende en tegelijk humoristische verhalen. Daarbij is het spel van de acteurs van hoog niveau en valt er ook voor de oudere begeleiders heel wat te lachen. Lees verder →

06 apr

Midzomernachtdroom

Toegankelijk, hilarisch en romantisch toneelstuk

Mooie kostuums, prachtige grime, opvallende uitspraken, maar vooral mooi spel. Toneelvereniging d’Ye laat met haar interpretatie van ‘Midzomernachtdroom’ van Shakespeare zien dat de vereniging veel talent in huis heeft. Het publiek is aangenaam verrast door het toegankelijke, hilarische en romantische stuk.

De tekst met uitleg in het programmaboekje belooft een wat ingewikkelde verhaallijn. Een duidelijk grafiekje waarin met pijlen wordt uitgelegd ‘wie het met wie doet’, maakt het al een stuk simpeler. De Edamse toneelvereniging brengt het verhaal bovendien terug naar de kern, met veel komische details en eigentijdse toevoegingen.

Pauline Kuenen valt meteen op door haar spel. Ze vertolkt de rol van Helena, hopeloos verliefd op Demetrius, maar hij ziet haar niet staan. Kuenen heeft snel de lachers op haar hand door haar hilarische, vooral nuchtere gezichtsuitdrukkingen. Simone de Boer speelt de serieuzere rol van Hermia. Dat doet ze erg geloofwaardig. De vlinders in haar buik zijn bijna waar te nemen. Ook wanneer ze radeloos is, komt ze overtuigend over. Van Erik Vlugt wordt veel gevraagd. Hij speelt, net als een aantal andere spelers, meerdere rollen. Zeer uiteenlopende karakters zet hij neer. Vooral als amateurtoneelspeler Dries Knekel kan Vlugt zich uitleven. Hij lijkt geen moeite te hebben met alle karakterwisselingen. Ben Kuenen speelt Demetrius en Cor Spaan. Beide personages zijn vrij onopvallend. Maar Kuenen valt geen moment uit zijn rol. Rietje Leuvelink mag wel trots op zichzelf zijn. De zelfingenomen amateurtoneelspeler Klaas Spoel zet ze heel overtuigend en komisch neer. Leuvelink toont zich met haar rollen een echte komediante. Joukje de Jong speelt de onheilstoker Puck. Ze heeft daar duidelijk veel plezier in. De Jong is prachtig opgemaakt en ze komt over als een energieke, vrolijke boskabouter.

Eigenlijk draait het allemaal om Theseus en Hippolyta, de hertog en zijn verloofde. Maar Rob de Wijn en José Vlak komen alleen aan het begin en het eind even in beeld. Vlak speelt ook de rol van regisseur Piet Haspel die alles moeizaam in goede banen probeert de leiden. Riny Lacunes moet zich achter de coulissen heel wat keren snel omkleden. Haar personages Elf en Ed Leuter zien er heel anders uit en wisselen elkaar best vaak af. Nico Kemper maakt als ‘muur’ een goede indruk. Lees verder →

01 mrt

Het geheim van de Rommelman

Toch maar zwaaien naar zoonlief in de zaal

Toneelvereniging d’Ye zet met ‘Het geheim van de rommelman’ een spannend en leuk toneelstuk voor kinderen op de planken. De acteurs leven zich allen goed in hun rol in, zodat ze overtuigend spelen. De kostuums en grime zijn mooi en toepasselijk, evenals de decors. Het jonge publiek wordt extra bij het spel betrokken door vragen van de spelers, maar het roept ook als er niets gevraagd wordt. Diederik Prulbak (Rik Duijvendak) lijkt op het eerste gezicht helemaal geen bange, verlegen jongen, wanneer we hem zien vechten met een droombeeld. Maar zodra de bel van de winnkel gaat, verstopt hij zich zo snel hij kan. Duijvendak geeft met zijn wegkijkende blik en kromme houding zijn verlegenheid goed weer. Als sterke man ziet hij er meer lachwekkend uit dan sterk, maar dat past ook heel goed bij zijn rol. Het bloemenmeisje (Pauline Kuenen) is een vrolijk, huppelig meisje, dat elleen af en toe iet té serieus kijkt. Ze reageert het meest op reacties uit de zaal. Haar sprekende kat (Riet Peereboom) heeft een fraai pantervelltje met bontjas aan en is goed geschminkt. Haar kapsel met kattenoren past daar prachtig bij en uiteraard zijn ook haar bewegingen en houding soepel en katachtig. Lees verder →