01 mrt

Grensoverschrijdingen (Wingelaar / Verbeurdverklaard / De Strikvraag / Gebroken Glas)

Eenakters d’Ye komisch maar ook confronterend

Na een druk jaar, in verband met het 25-jarig bestaan, is d’Ye ook nu weer enthousiast van start gegaan. Ditmaal werd gekozen voor vier eenakters, elk met een eigen speelstijl, karakter en varierend van komisch tot confronterend. De rode draad was grenzen. In ‘Wingelaar’ van Ton Davids gaat het over ongewenste intimiteiten en seksueIe intimidatie op de werkvloer. Hoe ver kan, of mag, je gaan? Pauline Bras, Ben Kuenen en Ellie van Montfort laten de bezoekers een bizar spel zien tussen drie medewerkers van een klein kantoor. Daar is op vrijdagavond iets gebeurd. Maar wat en hoe kwam dat? Elly van Montfort speelde de oudere werkneemster. In het begin wat onzeker maar al snel speelde ze zelfverzekerd. Ben Kuenen wordt een gewaardeerde kracht. Hij kwam goed voor de dag als de jongeman met veel praatjes over zijn veroveringen. Pauline Bras had de lachers meteen op haar hand. Als een levende Barbiepop wiegde ze over het toneel, de handen losjes wapperend, om de opgeplakte nagels te beschermen. Lees verder →

20 sep

Daasdingeren

Hilaria krijgt meeste eer op kinderfestival

…D’Ye had een volle bak in de grote tent met zitplaats voor alle kinderen. De toneelvereniging bracht een stuk waarin nieuwe woorden werden gecreeerd waaraan vervolgens een handeling werd verbonden. Het taalgebruik en de grappen waren af en toe iets te hoog gegrepen voor de jonge toeschouwers, maar de kinderen hebben zich wel vermaakt. Lees verder →

07 sep

Hamlet

Foto: Marco Bakker

Ye verandert Grote Kerk in kasteel Elsinor

Er zijn maar weinig toneelverenigingen die zoals d’Ye in een jubileumjaar twintig voorstellingen spelen. Vrijwel iedere maand van 1998 leerden en vermaakten groepjes Edamse spelers het Waterlands publiek met eenakters, straattheater, wagenspel en de theaterdag. Maar nu al staat vast dat de serie van zeven novemberuitvoeringen van Shakespeares koning drama Hamlet het absolute hoogtepunt wordt van het jaar waarin d’Ye haar 25-jarig bestaan viert. Een motorrijder op een Harley Davidsson scheurend door de kerk is een van de wilde ensceneringsplannen die het niet hebben gehaald. Maar dat de Edamse Hamletversie een beeldende, filmisehe voorstelling wordt, dat staat met Hans Keijzer als regisseur wel vast. En hoewel de voorgestelde uitersten in enscenering afvielen, zijn Erik Vlugt, voorzitter van d’Ye en Keijzer vol lof over de medewerking van het plaatselijk kerkbestuur. “Een telefoontje en men ging met het idee en de timing akkoord. In een latere bespreking met de kerkvertegenwoordiging hebben we de hele mise en scene voorgelegd en uitgelegd hoe we het gebouw wilden gebruiken. Men bleek blij met ons initiatief. Het paste volledig in hun visie de kerk voor meer culturele doeleinden te benutten.” Terwijl de steiger van de kerk wordt gebruikt om decoropstellingen te bevestigen die trap en loopbrng mogelijk maken, vertelt Keijzer dat hij zelf inmiddels bijna vierentwintig jaar aan de vereniging verbonden is. “Waarvan vijf jaar als regisseur. Ik heb in de jaarvergadering van 1996 voor het eerst het ‘Hamletvoorstel’ gelanceerd. En heb in het voorjaar van 1997 op een A’viertje de omschrijving van het idee, de theatrale benadering en de beoogde werkwijze ingediend. Lees verder →

01 mrt

Waar bleef de tijd?

Vrolijk kinderstuk laat jong en oud genieten

Regisseur Paul de Boer stelde zingend zijn cast voor, een heel leuk begin. De jeugdige bezoekertjes en en vele ouders konden daarna genieten van professor Vogelkers (erg leuk gespeeld door Gerro Roskam). Hij heeft een tijdklok die goed in de gaten gehouden moet worden, anders komen er geen dagen meer. Coba Spagaat, een balletdanseres (een leuke rol van Gineke de Witte) wil niet ouder worden. Zij vernielt de klok en deze staat dan stil. Als de professor de klok probeert te repareren slaat deze op hol. Hij probeert wat tijd op te vangen en in een doos te bewaren, maar als deze geopend wordt vliegt de tijd weg. Coba Spagaat komt met eenzelfde doos, maar dan met een dikke, harige spin erin. Een terugkrabbelaar. Als deze in je neus bijt loop je achteruit en gaat alles terug. Robin, de assistente van de professor (een prachtige rol van Riet Peereboom) kijkt stiekem in de doos. Mede door haar beeldend vertellen leefde de zaal helemaal mee. Grappig was Voufke Hermanides als Geerte Gries, de vrouw die steeds een lekker biefstukje wil bakken voor haar man. Omdat de tijd zo snel gaat verbrandt het vlees steeds. Pauline Bras was het meisje Esther dat door het wegvliegen van de tijd haar verjaardag misloopt. Ze maakte er een heel mooi rolletje van met veel mimiek, was tekstvast en het stille spel was ook voortreffelijk. Jasmijn Meeder speelde de pittige stewardess Sabine, die door al het gedoe met de tijd haar vliegtuig gemist heeft. Het decor zag er leuk uit, grime, licht en geluid waren prima verzorgd en het geheel werd gelardeerd met een paar leuke liedjes. Lees verder →