06 apr

Midzomernachtdroom

midzomerToegankelijk, hilarisch en romantisch toneelstuk

Mooie kostuums, prachtige grime, opvallende uitspraken, maar vooral mooi spel. Toneelvereniging d’Ye laat met haar interpretatie van ‘Midzomernachtdroom’ van Shakespeare zien dat de vereniging veel talent in huis heeft. Het publiek is aangenaam verrast door het toegankelijke, hilarische en romantische stuk.

De tekst met uitleg in het programmaboekje belooft een wat ingewikkelde verhaallijn. Een duidelijk grafiekje waarin met pijlen wordt uitgelegd ‘wie het met wie doet’, maakt het al een stuk simpeler. De Edamse toneelvereniging brengt het verhaal bovendien terug naar de kern, met veel komische details en eigentijdse toevoegingen.

Pauline Kuenen valt meteen op door haar spel. Ze vertolkt de rol van Helena, hopeloos verliefd op Demetrius, maar hij ziet haar niet staan. Kuenen heeft snel de lachers op haar hand door haar hilarische, vooral nuchtere gezichtsuitdrukkingen. Simone de Boer speelt de serieuzere rol van Hermia. Dat doet ze erg geloofwaardig. De vlinders in haar buik zijn bijna waar te nemen. Ook wanneer ze radeloos is, komt ze overtuigend over. Van Erik Vlugt wordt veel gevraagd. Hij speelt, net als een aantal andere spelers, meerdere rollen. Zeer uiteenlopende karakters zet hij neer. Vooral als amateurtoneelspeler Dries Knekel kan Vlugt zich uitleven. Hij lijkt geen moeite te hebben met alle karakterwisselingen. Ben Kuenen speelt Demetrius en Cor Spaan. Beide personages zijn vrij onopvallend. Maar Kuenen valt geen moment uit zijn rol. Rietje Leuvelink mag wel trots op zichzelf zijn. De zelfingenomen amateurtoneelspeler Klaas Spoel zet ze heel overtuigend en komisch neer. Leuvelink toont zich met haar rollen een echte komediante. Joukje de Jong speelt de onheilstoker Puck. Ze heeft daar duidelijk veel plezier in. De Jong is prachtig opgemaakt en ze komt over als een energieke, vrolijke boskabouter.

Eigenlijk draait het allemaal om Theseus en Hippolyta, de hertog en zijn verloofde. Maar Rob de Wijn en José Vlak komen alleen aan het begin en het eind even in beeld. Vlak speelt ook de rol van regisseur Piet Haspel die alles moeizaam in goede banen probeert de leiden. Riny Lacunes moet zich achter de coulissen heel wat keren snel omkleden. Haar personages Elf en Ed Leuter zien er heel anders uit en wisselen elkaar best vaak af. Nico Kemper maakt als ‘muur’ een goede indruk. Lees verder

11 jun

Overdwars

overdwars-212x300Met d’Ye dwars door de geschiedenis van Edam

“Pak/mijn hand maar. Ik neem, u mee dwars door de geschiedenis van Edam.” In een smetteeloos wit pak staat de ‘verteller’ tegenover zijn publiek in de Grote Kerk. Hij en de andere leden van d’Ye nemen de toeeschouwers met ‘Overdwars’ inderdaad mee op een reis door de tijd. Op het toneel worden vijf verschillende scènes opgevoerd over vijf historische gebeurtenissen, allemaal in Edam. Bijna 650 jaar geleden verleende graaf Willem V stadsrechten aan Edam. d’Ye wil bijdragen aan dit jubileum met het door verschillende mensen geschreven stuk ‘Overdwars’. De vereniging slaat hiermee de spijker op de kop. ‘Overdwars’ blijkt zowel leerzaam als ontroerend en humoristisch. Drama en hilariteit volgen elkaar in rap tempo op. Vooral de laatste scène, die speelt op oudejaarsavond van 1999, valt bij het publiek in de smaak. Verschillende markante Edammers worden uitgebeeld en de toeschouwers gieren van de lach om de herkenbare opmerkingen. Een tijdbalk in het programmmaboekje maakt duidelijk op welke momenten de verschillende scènes zich afspelen. Daarnaast geeft de verteller steeds uitleg. Graaf Willem V heeft een prominente rol in de eerste scène. De inwoners van Edam zijn op dat moment blij en wel in voor een feestje. Hun dorp is stad geworden. Aan de kostuums is veel zorg besteed. De tweede en derde scène spelen in de zestiende eeuw. Twee gebeurtenissen waarmee Edam destijds te maken kreeg, worden uitgebeeld; het dichtslibben van de haven door de aanleg van de sluis en de overgang van het katholieke naar het protestantse geloof. Vooral de non die alleen achterblijft in de kerk wekt de nodige emoties op. Scène vier is wat luchtiger. Dat maakt de overgang naar het laatste gedeelte van het toneelstuk vloeiender. In café De Knijp aan de Spuistraat zitten bekende personages uit Edam aan de bar. De ene na de andere hilarische opmerking wordt geemaakt en het publiek vermaakt zich uitstekend. Het lijkt wel alsof dat het moment is waarop iedereen heeft gewacht. Herkenbaarheid blijkt het goed te doen bij het publiek, net als grapjes die alleen Edammers begrijpen. ‘Overdwars’ wordt in de Grote Kerk opgevoerd. Een ‘erg sfeervolle locatie voor een toneelstuk met zoveel historische verhaallijnen. Het galmen van de stemmen maakt het soms wel wat lastig te verstaan. Lees verder

01 mrt

Bloedverwanten (Vruchtwater / Surprise, surprise / Het weldadigheidsfeest / Icarus of de lucht is blauw en ook de zee)

d’Ye en De Brug werken eenakters ‘Bloedverwanten’ niet ver genoeg uit

Toneelverenigingen d’Ye en De Brug sloegen dit weekend tijdens het opvoeren van vier eenakters onder de naam ‘Bloedverwanten’ de handen ineen. Toneelvereniging De Brug uit Monnickendam heeft geen eigen locatie meer sinds het verenigingsgebouw aldaar gesloopt werd, vandaar dat d’Ye haar culturele bloedverwant uitnodigde mee te spelen in deze productie. De vier stukken die ten tonele gevoerd werden hebben zowel hetzelfde thema – verstoorde relaties – als dezelfde regisseur, Hans Keijzer. Vier aparte stukken dus die allen een verstoorde relatie (vader-zoon, broer-zus, vriend-vriendin) op verschillende manieren laten zien. Het eerste stuk is een dialoog van een ongeboren tweeling, waarin geprobeerd wordt een invalshoek te bieden aan hoe de relatie tussen broer en zus in een vroeg stadium zou kunnen zijn. Broer en zus praten onder andere over kleding, vriendjes en de puberteit. Hierover ontstaat meteen een duidelijk meningsverschil, volgens de twee zelf een gevolg van hun verschillende sekse. Dit lijkt een interessant gegeven: niemand weet immers wat en of embryo’s denken en een verschil in opvatting tussen man en vrouw is voor velen zeer herkenbaar. Het is echter jammer dat dit gegeven niet verder wordt uitgewerkt en dat de aandacht in plaats daarvan gaat naar decor, kostuums en speelstijl. De twee spelen voor een geïmproviseerde vagina, een roze ovaal met opening, in dikke huidskleurige pakken en praten tegen elkaar met kinderlijke stemmetjes. Lees verder

07 apr

De laatste fatsoensrakker

d’Ye op dreef in ‘De laatste fatsoensrakker’

affichefrNa het serieuze stuk Familie besloot toneelvereniging d’Ye voor haar voorjaarsstuk iets lichters op de planken te brengen. Het werd een toneelstuk van oude bekende Neil Simon, ‘The Last of the Red Hot Lovers’, een stuk voor vier acteurs. Voor de Nederlandse versie van het stuk, ‘De laatste fatsoensrakker’, maakte de toneelvereniging gebruik van een vertaling door Annie M.G. Schmidt. Barney Cashman is 47 jaar en al 23 jaar getrouwd met zijn schoolvriendinnetje Thelma. Hij houdt veel van haar, maar de laatste tijd heeft hij moeite met het idee maar één vrouw gehad te hebben in zijn hele leven. Voor één keer zou hij graag eens ‘toegeven’ aan een andere vrouw. Met deze gedachte pikt hij om de beurt drie verschillende dames op om een paar wilde uurtjes mee door te brengen in de flat van zijn afwezige moeder. Maar de dingen lopen telkens weer anders dan gepland. Barney Cashman werd met verve gespeeld door Nico Kemper. Als eigenaar van een visrestaurant liep hij strak in pak rond met veel te veel aftershave op zijn handen om de vislucht te verdrijven. Een van de vele komische aspecten rond zijn personage. Kempers spel was zeer vloeiend en natuurlijk. Leuk om te zien was de verandering die Cashman onderging bij zijn buitenechtelijke ontmoetingen. Bij de eerste dame die hij ontvangt is hij een zenuwachtige stumper: hij verfrommelt uit nervositeit haar jas, drentelt wat rond en kraamt alleen maar onzin uit. Bij de laatste ontmoeting is hij echter een soort Casanova en heeft hij duidelijk de touwtjes in handen. De eerste ‘love interest’ van Barney, Elaine Navazio, werd gespeeld door Riet Peereboom. Ze is een aantrekkelijke dame die wel van een drankje en een sigaretje gediend is en ‘lijdt’ aan zogenaamde ‘lustopwellingen’. Ze is al redelijk ervaren als het gaat om buitenechtelijke relaties. Vol zelfvertrouwen zat Peereboom bevallig op de bank in een poging haar slachtoffer te verleiden. Haar woede-uitbarstingen bij het falen hiervan waren erg vermakelijk, onder meer door de bitse uitspraken die ze Barney toeroept (‘Als je romantiek nodig hebt, koop dan maar een gitaar en ga naar Spanje!’). De twee toneelspelers brachten goed over dat de geheime ontmoeting absoluut geen succes was. Lees verder