Tagarchief: Nel Bakker

15 feb

Voor twaalven thuis

affichevJong Edam gaat op in moderne Assepoester

,,Achter je! Néé, links”, klonk het uit tientallen schreeuwende kinderen in de zaal. ‘Voor twaalven thuis’, een eigentijdse versie van het sprookje Assepoester, was niet alleen grappig, maar op sommige momenten ook heel spannend. De dertien spelers van toneelvereniging d’Ye zetten het afwisselende stuk met zichtbaar veel plezier neer voor een net zo enthousiaste zaal vol kinderen. Het bekende verhaal over de ‘dienstmeid’ Assepoester, die er uiteindelijk met de prins vandoor gaat, werd door d’Ye op een moderne en hectische manier vertolkt. Nadat Baron Aendegrondt, Cindy’s vader en overtuigend neergezet door Hans de Jong, beroofd is van al zijn geld en juwelen van zijn overleden vrouw, besluit hij te trouwen met de schatrijke Medusa (Jitske Ooms). Zij blijkt echter al snel niet meer te zijn dan een bazig loeder dat zijn dochter behandelt als een ordinaire dienstmeid. De Jong laat zich door Ooms helemaal betuttelen en heeft al gauw niets meer in te brengen. Gelukkig staat Cindy er niet alleen voor. Ze kan rekenen op de steun van huisknecht Knoop (Gerro Roskam), die er later voor zorgt dat het sprookje goed afloopt. Hoofdrol Cindy, gespeeld door Riny Lacunes, kon rekenen op een boel medeleven vanuit de zaal. Vooral toen ze door haar gemene stiefzusjes Arsenica en Demonica (Wil Heerland en Nel Bakker) weer een klusje in haar maag geschoven kreeg. Heerland en Bakker leken als gemene, maar vooral ook lelijke gezusters helemaal thuis in hun rol. Met veel passie speelden ze voor de meelevende zaal. De kinderen keken hun ogen uit toen Lees verder →

16 feb

Aladdin en de wonderlamp

affichealD’Ye brengt sprankelende versie van ‘Aladdin en de wonderlamp’

Tijdens de jaarlijkse kindervoorstelling koos toneelvereniging d’Ye dit keer voor een jubileumstuk: voor de twintigste keer werd een toneelstuk voor de kleintjes opgevoerd. Daarbij was er vóór de acteurs extra veel reden om feestelijk gestemd te zijn: regisseur Paul de Boer heeft net een aanmoedigingsprijs gewonnen voor zijn werk. Het duizendenéénnacht sprookje van ‘Aladdin en de wonderlamp’ is over de hele wereld bekend. Door de jaren heen zijn er vele verschillende versies van ontstaan en niemand weet precies meer hoe het oorspronkelijke verhaal er uit heeft gezien. Veel kinderen en hun ouders kennen de Walt Disney verfilming die in 1993 de bioscopen aandeed. Maar met de jubileumvoorstelling van toneelvereniging d’Ye kunnen ze daar een heel bijzondere, nieuwe versie aan toevoegen. De versie van d’Ye is vrolijk, origineel en grappig, onder meer door het gebruik van herkenningspunten. Zo komt Mozarts Zauberflöte om de hoek kijken. De twee geesten die in het verhaal voorkomen, de geest van de lamp (Ben Kuenen) en de geest van de ring (Martine Hamstra), heten hier Tamino en Pamina, de namen van de twee geliefden uit de opera van Mozart; een leuk grapje voor de ouders in de zaal. Ook de namen van de andere karakters zijn geestig. Lees verder →

11 feb

Belle en het Beest

affichebbKinderen leven volop mee bij voorstelling d’Ye

Voor beide voorstellingen ie d’Ye gisteren gaf van ‘Belle en het Beest’ was zeer veel belangstelling. De zaal zat meer dan vol met jeugdige bezoekertjes en hun ouders en zij genoten en griezelden volop bij wat zieh op het toneel afspeelde. Een prins is met zijn paard te ver het bos ingereden en terechtgekomen bij het kasteel van Giftige Gonnie. Zij poetst al jaren haar toverkunst op, wachtend op de ware Jacob. Zou dit hem zijn? Maar welke man trouwt er nu met een heks en dan nog een lelijke ook? Stefan Boegem was een prachtige prins. Hij zag er fantastiseh uit, bewoog zich gemakkelijk en was goed te verstaan. Voufke Hermanides maakte een schitterende creatie van Giftige Gonnie. Ontzettend leuk en fleurig aangekleed, zeer tekstvast en met een krakerig stemgeluid fladderde ze over het toneel. De kinderen waren meteen in de ban van deze verschijning. De tweede scene liet de huiskamer zien van de familie Benedict. Vader Benedict woont daar met zijn drie dochters, Bossie, Bessie en Belle en de huisknecht Harry Hop. Een apart stel. Vader is heel vergeetachtig. Rob de Wijn had veel succes met dit grappige type. De kinderen vonden Harry ook erg leuk en lieten dat duidelijk merken. Harry is eigenlijk verliefd op Belle. Gerro Roskam was geknipt voor de rol van de verlegen Harry. De zusters Bossie en Bessie zijn een paar apart. Lees verder →

01 mrt

Bakker Bombazijn en de Bolle Bankiers

Uitgevoerd: voorjaar 1999
Spelers: Gerro Roskam, Margriet Beukeboom, Riet Peereboom, Nel Bakker, Wim Brondgeest, Gineke de Witte
Regie: Paul de Boer
Souffleuse: Ellie van Montfort
Licht & geluid: Mink Broeze, Maarten Groot
Decor: Marco Wolfel, Arthur Karsten, Henk van Montfort, Arjen Buijten, ‘The Cast’

01 mrt

Waar bleef de tijd?

Vrolijk kinderstuk laat jong en oud genieten

Regisseur Paul de Boer stelde zingend zijn cast voor, een heel leuk begin. De jeugdige bezoekertjes en en vele ouders konden daarna genieten van professor Vogelkers (erg leuk gespeeld door Gerro Roskam). Hij heeft een tijdklok die goed in de gaten gehouden moet worden, anders komen er geen dagen meer. Coba Spagaat, een balletdanseres (een leuke rol van Gineke de Witte) wil niet ouder worden. Zij vernielt de klok en deze staat dan stil. Als de professor de klok probeert te repareren slaat deze op hol. Hij probeert wat tijd op te vangen en in een doos te bewaren, maar als deze geopend wordt vliegt de tijd weg. Coba Spagaat komt met eenzelfde doos, maar dan met een dikke, harige spin erin. Een terugkrabbelaar. Als deze in je neus bijt loop je achteruit en gaat alles terug. Robin, de assistente van de professor (een prachtige rol van Riet Peereboom) kijkt stiekem in de doos. Mede door haar beeldend vertellen leefde de zaal helemaal mee. Grappig was Voufke Hermanides als Geerte Gries, de vrouw die steeds een lekker biefstukje wil bakken voor haar man. Omdat de tijd zo snel gaat verbrandt het vlees steeds. Pauline Bras was het meisje Esther dat door het wegvliegen van de tijd haar verjaardag misloopt. Ze maakte er een heel mooi rolletje van met veel mimiek, was tekstvast en het stille spel was ook voortreffelijk. Jasmijn Meeder speelde de pittige stewardess Sabine, die door al het gedoe met de tijd haar vliegtuig gemist heeft. Het decor zag er leuk uit, grime, licht en geluid waren prima verzorgd en het geheel werd gelardeerd met een paar leuke liedjes. Lees verder →

01 mrt

Koning Tourmalijn verliest zijn pijn

Koning Tourmalijn blijkt jong en oud te boeien

Koning Tourmalijn lijdt onder schijnbaar ongeneeslijke likdoorns. Hij biedt degene die hem ervan verlost een forse beloning. Bij falen wacht het cachot, dat inmiddels wordt gevuld door bijna veertig geneesheren. Tot Jodocus de kamerdienaar een oud vrouwtje uit handen van twee gemene vrouwen redt. Als dank krijgt hij van haar een wondermiddel waarmee hij de koning kan genezen. Het wordt nog even spannend als de twee vrouwen met die zalf aan de haal gaan, maar sprookjesgetrouw: eind goed al goed. Het stuk wordt grotendeels gedragen door Wijnand Visser, die een meesterlijke Macaroni neerzet, minister van onvoorziene omstandigheden. Met zijn fraai consequent doorgevoerde bekakte accent, aanstellerige gebaartjes en gezwaai met zijn zakdoek was hij het prototype van de achttiende-eeuwse aristocraat. Zijn droge, geestige opmerkingen misten nooit doel. Of de kinderen in de zaal konden doordringen tot de finesses van zijn spel is de vraag, de volwassenen vermaakten zich echter kostelijk met dit uitmuntend neergezete personage. Vissers stempel op de voorstelling zegt niets ten nadele van de overige spelers. Ook zij speelden uitstekend en zetten net als Visser hun personage met overduidelijk plezier neer. Wim Brondgeest kon zich uitleven op de zeurderige koning die met zijn gehinkel en gekreun goed lag bij het jonge publiek. Opvallende rollen waren weggelegd voor Jodocus de kamerdienaar (Gerro Roskam) en Petronella, het kamermeisje (Pauline Bras). Zij waren ook degenen die het publiek bij de zaak betrokken hielden door ze af en toe direct aan te spreken. Lees verder →