10 nov

Cloaca

Wanneer is iets nog amateurtoneel…

…vraag je je af na een avond als deze. d’Ye speelt Cloaca, een verhaal van Maria Goos over vier vrienden die elkaar al een paar maanden uit ‘t oog verloren zijn, maar elkaar eindelijk weer zien. Intussen heeft iedereen zijn eigen problemen gekregen. Pieter moet de waardevolle schilderijen die hij kreeg, teruggeven aan de gemeente. Joep wordt minister maar kan thuis niet meer aarden. Tom komt zojuist uit een inrichting (‘ik stond in mijn onderbroek in Barcelona’) en Maarten doet het met Joeps dochter. Gelukkig zijn deze vrienden er voor elkaar, toch? Lees verder →

28 apr

Eenakters 2010: een drieluik van hoog niveau

d’Ye maakt een drieluik van hoog niveau

Drie totaal verschillende toneelstukken. Ze staan geheel los van elkaar, maar toch worden ze gevoelsmatig verweven. Hoe dat kan? Geen idee. Toneelgroep d’Ye heeft er in elk geval voor gezorgd dat iedere voorstelling ergens anders wordt gehouden. Aan de bar, in de foyer, in de zaal en logischerwijs op het podium. Een vreemd tafereel, maar juist deze dynamiek zorgt voor een prettige voorstelling, van hoog niveau. Lees verder →

16 mrt

Minoes

Kinderen in de ban van kattenwereld met het toneelstuk Minoes

In de voorgaande jaren bracht toneelvereniging d’Ye twee à drie kindervoorstellingen, maar door de grote toeloop en daardoor kinderen moeten teleurstellen, werden afgelopen weekend vier voorstellingen gehouden. Twee op zaterdag en twee op zondag. Het resultaat was dat alle vier voorstellingen waren uitverkocht in welzijnsgebouw De Singel. Erik Vlugt vertelde: “Het hadden er wel vijf kunnen zijn, zoveel belangstelling was ervoor.” Dit weekend bracht d’Ye het kinderstuk ‘Minoes’ van Annie M.G. Schmidt ten tonele in de Singel. Lees verder →

01 apr

Het huis van Bernarda Alba

d’Ye verrast opnieuw met ontroerende Spaanse tragedie

Met minimale middelen het maximale er uit halen! Toneelvereniging d’Ye heeft zichzelf overtroffen. Een geheel vrouwelijke cast heeft met veel discipline en talent een zwaar stuk van de Spaanse schrijver Frederico Garcia Lorca (1898-1936) neergezet. In een omgedraaide zaal werken de witte achterwand van De Singel (met projectie) en de stoffen zijdelen perfect. Je waant je midden in een Spaanse hoeve, waar de beklemming tastbaar is en de buitenwereld voelbaar dichtbij, maar o zo ver weg. Gaandeweg ontspint zich een tragedie, vol met verwijzingen, richting een onomkeerbaar slot. Lees verder →

30 nov

No sex please!

Toneelvereniging d’Ye traint de lachspieren

Toneelvereniging d’Ye is werkelijk van alle markten thuis. Voor historische drama’s en klassieke meesterwerken draaien de spelers hun hand niet om. Dat ze ook prima overweg kunnen met een ouderwetse klucht, bewijzen ze dit weekend in Edam. D’Ye heeft duidelijk begrepen aan welke eisen een goede klucht moet voldoen. In het programmaboekje valt een uitgebreide definitie te lezen. ‘De klucht spitst zich meestal toe op een neiging om dingen verborgen te willen houden voor de andere figuren. Daar volgt dan een onvoorziene kettingreactie op.’ Lees verder →

11 jun

Overdwars

Met d’Ye dwars door de geschiedenis van Edam

“Pak/mijn hand maar. Ik neem, u mee dwars door de geschiedenis van Edam.” In een smetteeloos wit pak staat de ‘verteller’ tegenover zijn publiek in de Grote Kerk. Hij en de andere leden van d’Ye nemen de toeeschouwers met ‘Overdwars’ inderdaad mee op een reis door de tijd. Op het toneel worden vijf verschillende scènes opgevoerd over vijf historische gebeurtenissen, allemaal in Edam. Bijna 650 jaar geleden verleende graaf Willem V stadsrechten aan Edam. d’Ye wil bijdragen aan dit jubileum met het door verschillende mensen geschreven stuk ‘Overdwars’. De vereniging slaat hiermee de spijker op de kop. ‘Overdwars’ blijkt zowel leerzaam als ontroerend en humoristisch. Drama en hilariteit volgen elkaar in rap tempo op. Vooral de laatste scène, die speelt op oudejaarsavond van 1999, valt bij het publiek in de smaak. Verschillende markante Edammers worden uitgebeeld en de toeschouwers gieren van de lach om de herkenbare opmerkingen. Een tijdbalk in het programmmaboekje maakt duidelijk op welke momenten de verschillende scènes zich afspelen. Daarnaast geeft de verteller steeds uitleg. Graaf Willem V heeft een prominente rol in de eerste scène. De inwoners van Edam zijn op dat moment blij en wel in voor een feestje. Hun dorp is stad geworden. Aan de kostuums is veel zorg besteed. De tweede en derde scène spelen in de zestiende eeuw. Twee gebeurtenissen waarmee Edam destijds te maken kreeg, worden uitgebeeld; het dichtslibben van de haven door de aanleg van de sluis en de overgang van het katholieke naar het protestantse geloof. Vooral de non die alleen achterblijft in de kerk wekt de nodige emoties op. Scène vier is wat luchtiger. Dat maakt de overgang naar het laatste gedeelte van het toneelstuk vloeiender. In café De Knijp aan de Spuistraat zitten bekende personages uit Edam aan de bar. De ene na de andere hilarische opmerking wordt geemaakt en het publiek vermaakt zich uitstekend. Het lijkt wel alsof dat het moment is waarop iedereen heeft gewacht. Herkenbaarheid blijkt het goed te doen bij het publiek, net als grapjes die alleen Edammers begrijpen. ‘Overdwars’ wordt in de Grote Kerk opgevoerd. Een ‘erg sfeervolle locatie voor een toneelstuk met zoveel historische verhaallijnen. Het galmen van de stemmen maakt het soms wel wat lastig te verstaan. Lees verder →