Tagarchief: Leonie koorn

07 nov

Adel Blank

poster-kleinD’Ye toont lef met Van Warmerdams ‘Adel Blank’!

Absurdistisch en spannend! Toneelvereniging d’Ye heeft lef getoond door te kiezen voor de onorthodoxe voorstelling `Adel Blank’, geschreven door Alex van Warmerdam, theaterman en filmmaker. Een voorstelling met de bekende ‘deuren’, maar alleen niet zo maar een klucht, eerder een thriller, waar op het einde alle lijntjes samenkomen. Adel Blank is stervende. Voor haar laatste levensgang wil ze liefdevol verzorgd worden. Ze eist daarbij volledige toewijzing van haar omgeving. Haar angst om te sterven uit zich in dominant, vaak onuitstaanbaar gedrag. Het ‘personeel’ doet in het ‘huis aan zee’ haar werk, maar duidelijk is dat er van volledige toewijding geen sprake is.

Grof
Het levert hilarische dialogen op, soms grof, doorgaans humoristisch. Gaandeweg blijkt dat onderhuids allerlei spanningen aanwezig zijn tussen de mensen die Adel helpen en bedienen. Er is een machtsspel gaande. Feitelijk kijkt iedereen vooral uit naar de sterfdag van Adel Blank. Want, zo blijkt na de pauze, het is om geld te doen. Lees verder →

24 feb

Het Zouthuis: Tranen van perfectie bij een daverend slotapplaus

zouthuisTranen van perfectie bij een daverend slotapplaus

Een kleine, met vlinders en gras beschilderde grafkist staat in een huiskamer. Moeder kijkt in de kist, vader staat aan de andere kant van de kamer. Zo begint d’Ye ‘Het Zouthuis’ van Peer Wittenbols. Moeder Ilse (Steffie van Montfort) heeft na het overlijden van haar zoontje, dat ruim een jaar oud is geworden, een compleet rouwplan gemaakt. Haar man Theodoor (Paul van Kaathoven), broer Bore (Erik Vlugt) en zussen Willy (Jacomine de Visser) en Benja (Martine Hamstra) maken daar deel van uit. Die hebben echter allen hun eigen kijk op het sterfgeval en het leven. Ze zijn het er wel over eens dat ze vooral Ilse moeten steunen in haar verdriet, maar komen daar niet veel aan toe. Vooral door hun bemoeienis met elkaar en omdat ze iets voor Ilse geheim proberen te houden. Lees verder →

16 mrt

Minoes

minoesKinderen in de ban van kattenwereld met het toneelstuk Minoes

In de voorgaande jaren bracht toneelvereniging d’Ye twee à drie kindervoorstellingen, maar door de grote toeloop en daardoor kinderen moeten teleurstellen, werden afgelopen weekend vier voorstellingen gehouden. Twee op zaterdag en twee op zondag. Het resultaat was dat alle vier voorstellingen waren uitverkocht in welzijnsgebouw De Singel. Erik Vlugt vertelde: “Het hadden er wel vijf kunnen zijn, zoveel belangstelling was ervoor.” Dit weekend bracht d’Ye het kinderstuk ‘Minoes’ van Annie M.G. Schmidt ten tonele in de Singel. Lees verder →

11 jun

Overdwars

overdwars-212x300Met d’Ye dwars door de geschiedenis van Edam

“Pak/mijn hand maar. Ik neem, u mee dwars door de geschiedenis van Edam.” In een smetteeloos wit pak staat de ‘verteller’ tegenover zijn publiek in de Grote Kerk. Hij en de andere leden van d’Ye nemen de toeeschouwers met ‘Overdwars’ inderdaad mee op een reis door de tijd. Op het toneel worden vijf verschillende scènes opgevoerd over vijf historische gebeurtenissen, allemaal in Edam. Bijna 650 jaar geleden verleende graaf Willem V stadsrechten aan Edam. d’Ye wil bijdragen aan dit jubileum met het door verschillende mensen geschreven stuk ‘Overdwars’. De vereniging slaat hiermee de spijker op de kop. ‘Overdwars’ blijkt zowel leerzaam als ontroerend en humoristisch. Drama en hilariteit volgen elkaar in rap tempo op. Vooral de laatste scène, die speelt op oudejaarsavond van 1999, valt bij het publiek in de smaak. Verschillende markante Edammers worden uitgebeeld en de toeschouwers gieren van de lach om de herkenbare opmerkingen. Een tijdbalk in het programmmaboekje maakt duidelijk op welke momenten de verschillende scènes zich afspelen. Daarnaast geeft de verteller steeds uitleg. Graaf Willem V heeft een prominente rol in de eerste scène. De inwoners van Edam zijn op dat moment blij en wel in voor een feestje. Hun dorp is stad geworden. Aan de kostuums is veel zorg besteed. De tweede en derde scène spelen in de zestiende eeuw. Twee gebeurtenissen waarmee Edam destijds te maken kreeg, worden uitgebeeld; het dichtslibben van de haven door de aanleg van de sluis en de overgang van het katholieke naar het protestantse geloof. Vooral de non die alleen achterblijft in de kerk wekt de nodige emoties op. Scène vier is wat luchtiger. Dat maakt de overgang naar het laatste gedeelte van het toneelstuk vloeiender. In café De Knijp aan de Spuistraat zitten bekende personages uit Edam aan de bar. De ene na de andere hilarische opmerking wordt geemaakt en het publiek vermaakt zich uitstekend. Het lijkt wel alsof dat het moment is waarop iedereen heeft gewacht. Herkenbaarheid blijkt het goed te doen bij het publiek, net als grapjes die alleen Edammers begrijpen. ‘Overdwars’ wordt in de Grote Kerk opgevoerd. Een ‘erg sfeervolle locatie voor een toneelstuk met zoveel historische verhaallijnen. Het galmen van de stemmen maakt het soms wel wat lastig te verstaan. Lees verder →