01 mrt

Schakels

Toneelvereniging d’Ye brengt ijzersterke première “Schakels”

Nel Bakker, Gé van Oostveen, Ellie van Montfort, Léon Tol en Riny Janssen
Foto: Marco Bakker

D’Ye heeft vrijdagavond het publiek tot ongekend enthousiasme gebracht met de première van “Schakels” van Herman Heijermans. Voor deze uitvoering bij gelegenheid van het vijftienjarig bestaan was het Damhotel extra sfeervol aangekleed. Geheel in de stijl van rond de eeuwwisseling toen Heijermans zijn stuk schreef: kaarslicht, feestelijk uitgedoste mensen, het bedienend personeel gekleed anno 1900. Deze eerste voorstelling was uitsluitend voor genodigden die samen voor ‘een volle bak’ zorgden. Hoezeer het publiek genoot bleek uit de reacties: open doekjes bij de vier prachtige decors en een staande ovatie aan het eind van de avond. Dit stuk was merkbaar intensief gerepeteerd: alle rollen zaten er geheid in en er werd voortreffelijk gespeeld. D’Ye verstond het beurtelings te ontroeren, te laten lachen en tot grote, stille verontwaardiging te brengen. “Schakels”, hoewel al 85 jaar oud, bleek nauwelijks iets aan actualiteit te hebben ingeboet: alle ingrediënten waren aanwezig: genegenheid, jaloezie, achterdocht,hebzucht, hypocrisie en een diepe minachting van sommigen voor de gevoelens en de leefomstandigheden van anderen. Het verhaal draait om de smid Pancras Duif, die zich met keihard werken een goede positie in de maatschappij heeft veroverd, maar die zijn verleden als doodgewone volksjongen nooit heeft vergeten. Anders is het met zijn vier kinderen en hun aanhang, die, gewend aan grof geld verdienen, de meest elementaire normen uit het oog verliezen. Vooral als de oude Pancras de touwtjes uit handen geeft en tot een man wordt die alleen goed is als toekomstig erflater. Pancras, ondanks zijn opgewekte aard als weduwnaar een eenzaam man, zorgt dan voor een lont in het kruitvat door aan te kondigen zijn jonge huishoudster te willen trouwen. Lees verder →

01 sep

Als een kat op een heet zinken dak

D’Ye ijzersterk in “keihard” spel

Hans de Jong in de rol van zijn leven
Foto: Marco Bakker

D’Ye kwam tot een grootse prestatie met de uitvoering van “Als een kat op een heet zinken dak”, een realistisch drama, dat met moed en vaart werd gebracht. Tennessee Williams heeft in dit stuk tal van taboes cynisch aangepakt en schuwt bij de onderwerpen sexualiteit, on-geneeslijke ziekten en verslaving ruw taalgebruik niet. D’Ye had het lef de zaal een spiegel voor te houden in dit keiharde spel van jaloezie, hebzucht, huichelachtigheid en gebrek aan communicatie. Wie dacht ontspannen naar een gezellig toneelstuk te kunnen kijken kwam dus bedrogen uit. De keuze van het stuk viel niet bij iedereen in de smaak: enkelen verlieten zelfs de zaal. D’Ye slaagde er echter wel in de bedoelingen van Williams trefzeker op het publiek af te vuren. Enkele spelers kwamen hierin tot ongekende prestaties. Het stuk laat een dag zien uit het leven van een rijke plantersfamilie, de dag dat Grote Pappa 65 jaar wordt. Een feest dat ontaardt in een groot drama. Hans de Jong speelde misschien wel de rol van zijn leven als een doodzieke man, die zich aan het leven vastklampt, maar eigenlijk weet dat zijn einde nabij is. Gé van Oostveen-Klein zette heel fraai zijn echtgenote neer, een wat kinderlijke vrouw die niet wil zien wat haar omgeving uitspookt. Anneke van Overbeek overtrof zichzelf in de rol van de sexueel gefrustreerde Margaret, afgewezen door haar echtgenoot en zich verliezend in een zondvloed van woorden. Jacco Kemper was ontroerend als de homosexueel Brick, die Margaret tegen beter weten in getrouwd heeft en zijn geaardheid maar niet wil erkennen. Hij gebruikt de drank als vluchtmiddel. Lees verder →

01 jan

Wagenspel ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan Vereniging “Oud Edam”

Wagenspel door d’Ye

…hierna trad toneelvereniging d’Ye op met een kort wagenspel, waarin drie legendarische Edammer personen, Langbaard Pieter Dircksz, de dikke kastelein en de lange meid Trijntje Kever in het leven werden geroepen. Zij werden gespeeld door Nico Kemper, Gerro Roskam en Voufke bij ’t Vuur met nar Wim Bak als inleider. Het was een geweldig optreden.
Nivo Lees verder →

01 mrt

Geen sex in Sussex

D’Ye op dreef in Engelse klucht

Jan Besseling, Herman Nordmann en Nel Bakker
Foto: Gerard Jansen

D’Ye was uitstekend op dreef met de kostelijke Engelse klucht “Geen sex in Sussex”. Een dwaas verhaal met een vorm van humor, waar de Britten kennelijk patent op hebben en dat een bomvolle zaal enige uren onbedaarlijk plezier verschafte. Het verhaal speelt zich af in een kleine plaats in Sussex waar iedereen elkaar kent, zodat het maar beter is nooit in de ongewenste publiciteit te komen. Dat kost hoofden en reputaties. Dat overkomt bijna het pas getrouwde stel Peter en Francis Hunter. Hij is pas benoemd tot directeur van een bankfiliaal en zij voelt zich wegens een gebrek aan privacy niet helemaal gelukkig in de flat boven de bank. Ze besluit wat bij te verdienen en schrijft op een advertentie. Tot haar ontzetting ontvangt ze echter een flinke zending porno. Peter en Francis doen alles om er van af te komen, maar alles gaat net mis. Els Kemper was op haar best en zette een uitmuntend gespeeld jong vrouwtje op de planken, dat alles uit de hand ziet lopen. Jan Besseling speelde vol verve de jonge bankdirecteu, die door alle verwikkelingen zijn baan op de tocht ziet staan en afwisselend ontzet en geamuseerd reageert op de porno-zendingen. Een andere glansrol was die van Nel Bakker-Tol als Elaine Hunter (Peters moeder) heel mondain en elegant, maar zo nadrukkelijk aanwezig dat ze iedere verse schoondochter wel de stuipen op het lijf moet jagen. Herman Nordman, oude rot van het amateurtoneel, verstond volledig de kunst een Engelse gentle-man te vertolken (de wat gezwollen en hypo-criete bankmanager), een man die alles wat op porno lijkt veroordeelt, maar uiteindelijk boter op zijn hoofd blijkt te hebben. Joop Kunst liet met zijn malle fratsen het publiek af en toe bijna van zijn stoel rollen. Hij vertolkte de wat mallotige kassier, die zich als beschermer van het ongelukkige paar opwerpt, maar hen ondanks alle goede bedoelingen van de wal in de sloot helpt. Lees verder →

01 mrt

Goud en Antiek

Uitmuntend toneel d’Ye in jubileumvoorstelling

“Goud en Antiek” markeerde het tienjarig bestaan van d’Ye. Staand, tweede van rechts, de onvergeetelijke Herman Nordmann.
Foto: Gerard Jansen

D’Ye verrastte vrijdag- en zaterdagavond volle Damhotelzalen op een uitmuntende jubileum-voorstelling ter gelegenheid van het tienjarig bestaan. Het nog jonge amateurgezelschap stond met de klassieke thriller “Goud en antiek” voor een zware opgave. Het stuk is ontelbare malen gespeeld door het grote beroepstoneel. Des te opmerkelijker is het dat d’Ye het er onder de eminente leiding van Pé Mühren zo geweldig afbracht dat de avond omvloog, waarbij de bomvolle zaal ademloos zat te kijken en te luisteren. Absolute ster van de avond was Jan Besseling in zijn rol van juwelier en goud- en antiekhandelaar Descius Heiss, wiens leven niet over rozen is gegaan en die zichzelf gezworen heeft het zijn enige kind Margaret aan niets te laten ontbreken. Omdat zijn geldelijke middelen daartoe ontoereikend zijn, laat hij zich in met louche figuren als Gordon Morris, die zijn gestolen waar bij hem kwijt kan. Niemand in zijn omgeving vermoedt ook maar iets van Descius’ dubbel-leven, behalve zijn zuster Mathilde. Alles gaat goed tot de winkelbediende Archie Fellows ontdekt wat er aan de hand is en vanaf dat moment zijn baas schaamteloos chanteert. Als tenslotte de recherche het huis van de familie Heiss bezoekt krijgt het verhaal een onverwacht en dramatisch slot. D’Ye heeft met deze jubileumvoorstelling een schot in de roos gedaan, met zonder uitzondering uitstekend vertolkte rollen. Ter gelegenheid van het tienjarig bestaan werden drie mensen tot lid van verdienste benoemd: oud-regisseur Jan de Boer, Maarten Groot, die al sinds het begin belangeloos het geluid van d’Ye verzorgt en Gé Koster uit Middelie, waar de Edamse toneelgroep altijd een gastvrij onthaal vindt tijdens repetities. Lees verder →

01 mrt

De kat op het spek

Weinig vaart in “De kat op het spek”

Anneke van Overbeek en Els Kemper als moeder en dochter
Foto: Gerard Jansen

Als gewoonlijk had d’Ye niet te klagen over gebrek aan belangstelling. De zaal was tot de laatste plaats bezet. Het spel was gesitueerd in de smaakvol aangeklede flat van de Abbotts. David Abbott is bezig met een cursus Italiaans. Geen gehoor, volgens zijn vrouw Kate. David correspondeert met een zekere Mario in het verre Napels, die ieder ogenblik voor een logeerpartijtje wordt verwacht. Kate neemt de kans waar om er enige dagen met haar moeder tussenuit te trekken. Als Mario een fraai ogende Maria blijkt te zijn en Kate onverwacht terugkeert in gezelschap van haar moeder zijn de rapen gaar en is David niet bepaald de meest populaire figuur in de flat. Maria gaat ietwat lichtzinnig met haar geld om en speelt daarbij een zonderling spelletje met een gesmokkeld kostbaar halssnoer, zodat enige louche figuren als vliegen naar de strooppot worden getrokken: een taxichauffeur en een glibberige Italiaan. Voeg daarbij een wantrouwende huiseigena-resse en een hemelbestormer en het gezelschap is compleet voor een aantal dwaze situaties. D’Ye heeft naar mijn smaak weleens een betere spelkeuze gedaan. Ook liet de rolkennis af en toe te wensen over, waardoor het geheel onnodig trekkerig werd. Voufke Hermanides speelde een uitstekende Italiaanse schone, terwijl vooral ook Anneke van Overbeek en Els Kemper goed spel lieten zien. Lees verder →