Tagarchief: Irma Mellenberg

01 mrt

Het geheim van de Rommelman

rommelman-afficheToch maar zwaaien naar zoonlief in de zaal

Toneelvereniging d’Ye zet met ‘Het geheim van de rommelman’ een spannend en leuk toneelstuk voor kinderen op de planken. De acteurs leven zich allen goed in hun rol in, zodat ze overtuigend spelen. De kostuums en grime zijn mooi en toepasselijk, evenals de decors. Het jonge publiek wordt extra bij het spel betrokken door vragen van de spelers, maar het roept ook als er niets gevraagd wordt. Diederik Prulbak (Rik Duijvendak) lijkt op het eerste gezicht helemaal geen bange, verlegen jongen, wanneer we hem zien vechten met een droombeeld. Maar zodra de bel van de winnkel gaat, verstopt hij zich zo snel hij kan. Duijvendak geeft met zijn wegkijkende blik en kromme houding zijn verlegenheid goed weer. Als sterke man ziet hij er meer lachwekkend uit dan sterk, maar dat past ook heel goed bij zijn rol. Het bloemenmeisje (Pauline Kuenen) is een vrolijk, huppelig meisje, dat elleen af en toe iet té serieus kijkt. Ze reageert het meest op reacties uit de zaal. Haar sprekende kat (Riet Peereboom) heeft een fraai pantervelltje met bontjas aan en is goed geschminkt. Haar kapsel met kattenoren past daar prachtig bij en uiteraard zijn ook haar bewegingen en houding soepel en katachtig. Lees verder →

25 apr

Welkom in het bos

d’Ye wil met ‘Welkom in het bos’ ook nieuw publiek aantrekken

welkombos‘De groep durft ook iets anders’
EDAM – In het Damhotel ging afgelopen weekend het nieuwe voorjaarsstuk van de Edamse toneelvereniging d’Ye in première. Met het absurdistische stuk ‘Welkom in het Bos’ van schrijver/regisseur Alex van Warmerdam, bekend van films als ‘Grimm’ en ‘Abel’, heeft de groep gekozen voor een gewaagde voorstelling, waarbij het publiek naast een avond vol humor ook geconfronteerd wordt met de donkere kanten van de samenleving. “Het is gedurfd toneel”, aldus Karlo Severdija. “Daarbij komt ook de brutale kant aan bod. Soms voel je de gruwelijkheden in de lucht hangen.” Severdija werkt nu voor de derde maal samen met d’Ye. Waar de voorgaande jaren de leescommissie van de toneelvereniging het uit te voeren toneelstuk koos, droeg Severdija dit jaar echter zelf de keuze aan. “De vorige stukken waren zeker niet slecht, maar met die teksten had ik niet zoveel te zeggen. d’Ye is een groep die het aandurft iets anders op te voeren dan een gewone klucht, om Edam een beetje te shockeren. Maar dat moet je niet alleen durven, dan moet je ook doen.” Met ‘Welkom in het bos’ gebeurt dat volgens de regisseur zeker. Het stuk is een eigentijds sprookje met absurdistische invulling. Lees verder →

26 nov

Come back to the 5 and dime Jimmy Dean, Jimmy Dean

jimmy deanToneelvereniging d’Ye met uitmuntende ‘Jimmy Dean’

Een kleurrijk, origineel en boeiend toneelspel van d’Ye in Nohol. De verschillende karakters werden voortreffelijk gespeeld en zelfs de drie bandleden, die de live muziek verzorgden, lieten hun acteertalenten niet achterwege. De deuren gaan open en het publiek baant zich een weg over het met zand bestrooide toneel. Omdat de tribune grotendeels gelijkvloers is, maken sommigen zich al snel zorgen of ze alles wel goed kunnen zien. Als de spelers eenmaal op het podium staan en hun rollen vertolken, wordt dat gevoel echter snel weggevaagd. Iedereen wordt meegevoerd in het verhaal vol intriges en emoties. “Jimmy Dean, Jimmy Dean, waar ben je?”, roept Riet Peereboom alias Juanita vanachter de bar. Zij en moeder Mona maken zich zorgen om de ‘zwakzinnige’ jongen die er in zijn eentje vandoor is. Al snel komen vier andere vrouwen binnenlopen, op de twintigste sterfdag van hun idool James Dean. Zoon Jimmy blijkt een grote rol te spelen in de lange reeks verborgen geheimen die aan het licht komen. Af en toe zingen de vrouwen met z’n allen een lieed. De godsdienstige Juanita gaat bij die scènes volledig uit haar dak, tot groot genoegen van het publiek. Ook Martine Hamstra , die Sissy speelt, weet hoe ze de bezoekers aan het lachen moet krijgen. Ze speelt met veel passie en komt daardoor heel overtuigend over. Vooral bij Mona, vertolkt door Steffie van Montfort, lopen heden en verleden door elkaar. De kreet die ze slaakt als ze hoort dat James Dean door een ongeluk om het leven is gekomen, is oorverdovend en gaat door merg en been. Joe (Steven Boegem) loopt tijdens de hele voorstelling in een pakje rond dat maar weinig om het lijf heeft. Lissy Sloots speelt de mysterieuze Joanne die veel met haar rug naar het publiek toestaat. Petra Kemper heeft duidelijk geoefend op haar aanstekelijke schaterlach, die ze meermalen tijdens de voorstelling laat horen. Vooral Edna Louise, gespeeld door Irma Keijzer, is slachtoffer van haar meedogenloze opmerkingen. Keijzer raakt als schrikkerige en onzekere vrouw geen moment uit haar rol. Ellie van Montfort en Eva Kluit hebben maar een kleine rol. Toch sluiten ze het indrukwekkende toneelstuk uitstekend af. Lees verder →

15 feb

Koezels in het Trollebollebos

trollenbollen-afficheTrol in koud bos zorgt voor warm toneelstuk

De kou die dit weekend tot in het zaaltje van Nohol doordrong, gaf het Trollenbos op het toneel iets realistisch. Met de jassen aan zaten de kinderen van ongeveer vijf tot tien jaar gezellig dicht bij elkaar op houten bankjes. De ouders zaten – ook in jassen – verspreid achterin de duistere zaal op stoelen. Een enkel kind zocht bij de eerste luidruchtig opkomst van Olle de trol (Simone de Boer) direct de veiligheid van een in de buurt zittende ouder weer op toen de trol uit het ‘struikgewas’ kwam. Ze maakte veel indruk, terwijl ze toch heel vrolijk schreeuwend alleen maar mensen in het bos aan het schrikken maakte. Haar uiterlijk, met dik rastahaar en een droevige mond, zorgde voor het angstaanjagende effect. Kort daarvoor waren er drie ruimtewezens van Koezali met hun vliegende schotel in het Trollenbos geland. Zij droegen fraaie kostuums; op een carnavalsfeest zouden ze een kostuumprijs winnen. Koeza (Rik Duyvendak) speelde met een zangerig, zeurderig en bezorgd stemmetje het beste ruimtewezen, zijn planeetgenoten leken ondanks dikke pruiken veel op verklede mensen. In het toneelstuk zaten onopvallende, kleine leermomenten. Menselijke wezens die er anders uitzien. Lees verder →