Plotseling thuis

Plotseling Thuis, goede keus van Edams d’Ye

Gezien in het Damhotel in EDAM de thriller Plotseling Thuis, geschreven door Francis Durbridge, door Toneelvereniging d’Ye op zaterdag 11 november. Regie Hans Keijzer. Volgende speeldata vrijdag 17 en zaterdag 18 november, aanvang 20.00 uur. Francis Durbridge is inmiddels geen onbekende meer van d’Ye en het publiek. Enkele jaren geleden speelde de vereniging het stuk ‘Het laatste glas’. Durbridge is een meester in de mensen op het verkeerde been zetten. En dat gebeurt bij ‘Plotseling Thuis’ ook. Je ziet bepaalde dingen gebeuren, je hoort wat enkele snoodaards afspreken en toch slaat geregeld de twijfel toe. Het stuk zit natuurlijk vol met onverwachte wendingen. We zien en horen in het stuk voor de pauze Maggie Howard en haar man Glenn, respectievelijk gespeeld door Jitske Ooms en Ed Koorn, Wil Heerland als Helen Tenby (de zuster van Maggie) en Steffie van Montfort als Maggie’ s vriendin Sheila. Maar er is ook nog Sam Blaine, de man waarmee Maggie samengewoond heeft en waar ze nog steeds dik bevriend mee is. Paul van Kaathoven was heel overtuigend als de schrijver van -volgens vriendin Maggie- pornografische lectuur. Hij beweegt zich gemakkelijk, articuleert goed en heeft een zeer expressieve mimiek. Jitske Ooms speelde ook sterk als de, door haar huwelijk met Glenn weer in de familie opgenomen en daardoor weer rijk geworden Maggie. Tekstvast en op haar gemak. Gekleed in een smaakvolle avondjurk ging ze uit, maar de bij de outfit gebruikte tas was veel te groot en duidelijk leeg. Er hoeft maar iets kleins in, dus een pittig avondtasje is meer op zijn plaats. Ed Koorn was weer duidelijk in zijn element als Glenn. Koorn kon zich als een Don Juan uitleven en deed dat zonder enige schroom. Het zag er allemaal heel vertrouwd uit en samen met de prima tekstkennis en het goede spel werd het een uitgebalanceerde rol. Aan Steffie van Montfort de taak de actrice Sheila, vriendin van Maggie, neer te zetten. Sheila bezit naar eigen zeggen geen cent, alleen een paar diamanten oorbellen. Ze heeft al tijden geen rol meer gehad. Ze heeft iets met Glenn maar of dat standhoudt? En waarom draagt ze altijd lange mouwen? Een prima rol van Steffie die iets extravaganter gekleed had mogen zijn.

Foto: Marco Bakker

Wil Heerland zag er steeds goed uit. Wat haar spel betreft, verbijstering, ongeloof en angst zouden beter tot uitdrukking moeten komen. De tekstkennis was uitstekend. Pauline Kuenen, Nico Kemper en Peter Sloots lieten weer eens duidelijk zien hoeveel indruk een kleine rol, mits goed gespeeld, kan maken. Nico Kemper straalde de rust uit van de doorgewinterde inspecteur en Peter Sloots was zijn macho ‘collega’. Een wervelwind op het toneel. Grappigwas Pauline Kuenen-Bras als het bedeesde dienstmeisje dat ook heel anders kan zijn. Het publiek genoot van haar creatie. Geen toneelvoorstelling meer zonder muziek. Bij d’Ye had men wel een buitengewoon goede keus gemaakt met de muziek van Zbignew Preisner. Voor het licht en geluid zorgden Mink Broeze en Maarten Groot en voorde kleding Caria Kienhuis. Regisseur Hans Keijzer kan terugzien op een geslaagde voorstelling die -zeker waar het een premiere betrof- meer publiek verdiend had.
NNC, Annet Zevenhek

Uitgevoerd: Najaar 2000
Genre: Thriller
Spelers: Jitske Ooms, Nico Kemper, Ed Koorn, Steffie van Montfort, Paul van Kaathoven, Peter Sloots, Pauline Bras, Wil Heerland
Regie: Hans Keijzer
Licht & Geluid: Maarten Groot, Mink Broeze
Kleding: Carla Kienhuis
Decor: Mieke van Reede, Jochem Hermanides, Arthur Karsten, Arjan Buijten, Erik Vlugt, Henk van Montfort, Ben Kuenen, Nico Kemper, Richard Plat