Minoes

Kinderen in de ban van kattenwereld met het toneelstuk Minoes

In de voorgaande jaren bracht toneelvereniging d’Ye twee à drie kindervoorstellingen, maar door de grote toeloop en daardoor kinderen moeten teleurstellen, werden afgelopen weekend vier voorstellingen gehouden. Twee op zaterdag en twee op zondag. Het resultaat was dat alle vier voorstellingen waren uitverkocht in welzijnsgebouw De Singel. Erik Vlugt vertelde: “Het hadden er wel vijf kunnen zijn, zoveel belangstelling was ervoor.” Dit weekend bracht d’Ye het kinderstuk ‘Minoes’ van Annie M.G. Schmidt ten tonele in de Singel.

Het verhaal ‘Minoes’

Het verhaal ging over Tibbe, een journalist, die zijn baan bij de krant dreigt te verliezen. Hij schrijft namelijk alleen maar over katten, verder is hij te verlegen om aan ander nieuws te komen. Bij toeval ontmoet hij Minoes, een juffrouw met wel heel bijzondere, katse eigenschappen, maar net als Tibbe erg verlegen. Ze besluiten elkaar te helpen. Tibbe zorgt ervoor dat Minoes meer onder de mensen komt en met behulp van alle katten uit de buurt helpt Minoes hem om altijd het laatste nieuws te weten te komen. Dat gaat allemaal goed, totdat Tibbe een negatief stuk schrijft over een gerespecteerde stadsgenoot, meneer Ellemeet. De hele stad keert zich tegen Tibbe, hij dreigt zelfs zijn woning te verliezen. Maar dankzij een slim plan van Minoes en de katten komt het gelukkig allemaal goed.

Prima acteerprestaties

Het was een echt kattenstuk met veel miauw gekrijs, prachtig door de leden met geschminkte kattenkoppen uitgebeeld. De kinderen werden al luidruchtiger als het spel drukker werd en Schele Simon (Erik Vlugt) de katten deed verjagen. Ook de beelden op een projectiescherm met afbeeldingen van diverse kattenrassen, maakten veel reacties los onder de jeugd. De toneelstukken van d’Ye hebben ook een iets eigentijds karakter, daar de acteurs niet de hele voorstelling achter het doek verblijven, maar ook zichtbaar de zaal betreden.

Er wordt ook toneel gespeeld vanaf de zijkanten in de zaal. Het kleurrijke decor kende twee verdiepingen waar gespeeld werd. Hier konden de leden van d’Ye pas de voorlaatste dag op spelen, daar eerder oefenen met het decor niet mogelijk was. De geluid- en lichtmensen (Kees Runderkamp en Maarten Groot) werden ook in het spel betrokken, hetgeen hen goed afging. Veel spelers hadden twee rollen tijdens dit kinderstuk, wat veel concentratie vraagt wat betreft tekst en uitbeelding. Een compliment is zeker op zijn plaats voor Leonie Koorn, die twee dagen vóór de voorstelling moest invallen voor Jitske Hermanides, die met griep te bed lag.

De toneelvereniging had in de pauze voor de kinderen een zakje met versnaperingen tegen een laag prijsje. Gezegd kan worden dat het een zeer geslaagd kindertoneelstuk was met mensen en katten die ieder hun taal en wijsheid spraken.

[nggallery id=1]