De Gouden Augurk

D’Ye toont vakkundig en vrij spel

Na de groeiende deskundigheid bij het toneel voor volwassenen lijkt ook het kindertoneel bij de Edamse toneelvereniging D’Ye de tijd van hobbyvereniging voorgoed voorbij. De zich steeds meer professionaliserende toneelvereniging bracht onder leiding van de vaste kinderspel regisseur Paul de Boer dertien spelers op het podium, die stuk voor stuk vakkundig en vrij hun rol speelden. De regisseur was er in geslaagd voor de diverse rollen de juiste persoonlijkheden te vinden en had zo te zien en te horen hier en daar ook de rollen aangepast aan de beschikbare spelers en speelsters. Ook het naar alle waarschijnlijkheid door de regisseur toegevoegde lied (Nederlandse tekst op Mambo nr. 5) maakte het stuk erg toegankelijk voor de kinderen in de zaal. Gaandeweg het stuk improviseerden de spelers snel en makkelijk op de reacties van het publiek. Dat was vaak noodzakelijk omdat de jeugdige toeschouwers in hun enthousiasme zich graag met de loop van het stuk wilden bemoeiden. “We roepen de koning”, riep een kleine toeschouwer en in koor klonk het vijf minuten lang “Koning, koning.” De koning was volgens de kinderen nodig om de nar uit zijn benarde positie in het bos te halen. Hij was overvallen door drie rovers om de gouden augurk, symbool van het fantasieland Simplonië, in handen te krijgen en zo de koning te onttronen. Een koning met een koningin, een prinses, die met een prins wilde trouwen, de nar en zijn vriendinnetje (het dienstmeisje), de kok en zijn maat, drie rovers (paai, graai en snaai) en twee gemene minsters waren de personages, die voor romantiek, vrolijkheid en spanning zorgden. Het kinderstuk had alle ingredienten van een pakkend stuk in zich. Goed en slecht waren in de vorm van koningshuis en boeven goed vertegenwoordigd. Moderne hebzucht en ouderwetse degelijkheid kregen vorm in de beide fantasielanden Simplonië en Consumtië. In het eerste deel van het stuk werd de situatie neergezet, wat zorgde voor een wat rustige opening. Het tweede deel zat vol spanning en vermaak en in het derde deel kwamen de spelers het best tot hun recht. De kinderen zaten midden in het verhaal en de spelers kwamen goed los, ze hadden ervaren dat het jonge publiek graag reageerde en speelden daar vrijelijk op in. Er waren veel mooie momenten voor de kinderen om te reageren. “We hebben nog nooit zo’n goede zaal gehad”, aldus een tevreden Ed Koorn, bestuurlid van de toneelvereniging. Licht en geluid waren, zoals al jaren, in goede handen van Maarten Groot. Grimeurs Luc en Mieke de Visser deden hun professionele achtergrond eer aan met hun vakkundigheid. De decors waren goed verzorgd en vooral het bosdecor kwam door zijn eenvoud sterk over. Aanwezige ouders applaudisseerden bij het opengaan van het doek voor het tweede gedeelte en de kinderen lieten met hun uitroep ‘vet mooi’ horen dat ze niet in het land van de goede oude tijd (Simplonië) thuishoorden, maar eerder in het moderne land Consumptië.
NNC, Siem Kees Slegt

Gerro Roskam, Marije Hauwert en Wim Brondgeest Foto: Marco Bakker

Uitgevoerd: 13 februari 2000
Spelers: Wim Brondgeest, Voufke Hermanides, Pauline Bras, Erik Vlugt, Hans de Jong, Steffie van Montfort, Gerro Roskam, Marije Hauwert, Paul de Boer, Jasmijn Meeder, Martine Hamstra, Anneke van Overbeek, Maartje Sloots
Regie: Paul de Boer
Licht & geluid: Mink Broeze, Maarten Groot
Decor: Arjen Buyten, Erik Vlugt, Arthur Karsten, Jochem Hermanides, Richard Plat, Vincent Nieuwenhuizen, Riet Peereboom, Paul de Boer, Pauline Bras, Marije Hauwert, Jasmijn Meeder