Cloaca

Wanneer is iets nog amateurtoneel…

…vraag je je af na een avond als deze. d’Ye speelt Cloaca, een verhaal van Maria Goos over vier vrienden die elkaar al een paar maanden uit ‘t oog verloren zijn, maar elkaar eindelijk weer zien. Intussen heeft iedereen zijn eigen problemen gekregen. Pieter moet de waardevolle schilderijen die hij kreeg, teruggeven aan de gemeente. Joep wordt minister maar kan thuis niet meer aarden. Tom komt zojuist uit een inrichting (‘ik stond in mijn onderbroek in Barcelona’) en Maarten doet het met Joeps dochter. Gelukkig zijn deze vrienden er voor elkaar, toch? Buiten kijf staat dat d’Ye een mooie voorstelling heeft. Nico Kemper vertolkt de homoseksuele Pieter bijvoorbeeld prachtig. Zonder een overdreven nicht te spelen, maakt hij op subtiele wijze van zijn personage een gevoelige kunstliefhebber. De setting is Pieter’s woonkamer, voorzien van witleren bank en stoelen met op de achtergrond schilderijen, geheel in de realistische speelstijl van het stuk. Deze bank wordt de slaapplaats van Tom, gespeeld door Paul van Kaathoven, een cokeverslaafde die je toch een warm hart toedraagt. Ook van Kaathoven speelt zeer overtuigend zonder te overdrijven, de verwildering in zijn ogen maakt dat je je toch oprecht zorgen maakt om deze man. Deze Tom wil zich inzetten als de advocaat van Pieter, hij zal hem nooit in de steek laten. Hoe goede vrienden elkaar steeds helpen maar ook des te harder laten vallen, dat lijkt het thema te zijn. Ben Kuenen als Joep was hier het toonbeeld van, het ene moment hulpvaardig maar vooral een egocentrische zak. Toch blijft Kuenen wat aan de oppervlakte drijven, de woorden raken hemzelf niet echt. Als hij meer de tijd zou durven nemen in zijn tekst, kan hij meer gaan spelen, wat hem zeker is toevertrouwd. Die ruimte heeft het stuk nodig, zodat het kan ademen. Bovendien zal het de volop aanwezige humor nog meer versterken. Want ondanks alle problemen wordt er flink gelachen in de zaal. Vooral als de mannen een dansact uit de oude doos halen voor Joep’s verjaardag, komen ze lekker los en wordt het spel fysieker. Dat is fijn en hilarisch. Cloaca!
Jurgen Walch, Noordhollands dagblad

d’Ye zorgt voor lach en traan

Toneelgroep d’Ye heeft afgelopen weekend een groot applaus gekregen voor de uitvoering van Cloaca. Het stuk, over de vriendschap tussen vier oude studievrienden, is humoristisch, confronterend en ontroerend. Dus goed voor zowel een lach als een traan. Onder regie van Jacomine de Visser hebben de spelers van d’Ye hun eigen draai gegeven aan deze toekomstige klassieker en niet zonder succes.
Witte Weekblad

Toneelstuk van een andere aard door d’Ye

Zaterdagavond bracht toneelgroep d’Ye het stuk ‘Cloaca’ op de planken in het welzijnsgebouw ‘De Singel’ aan de Burg. Versteeghsingel te Edam. De bezetting van het stuk bestaat uit vier mannen, t.w. Nico Kemper, Ben Kuenen, Paul van Kaathoven en Erik Vlugt. Zij speelden vier vrienden die na hun studietijd weer samen komen. Een toneelstuk met actie, emotie en veel verrassingen, wat op voortreffelijke wijze uitgebeeld wordt door de vier ervaren toneelspelers van d’Ye. Het decor is eenvoudig opgebouwd en bestaat uit een wit bankstel en twee stoelen met een donkere achtergrond. De acteurs kunnen bij dit stuk geheel in hun rol gaan en zich daarbij helemaal uitleven.