11 feb

Belle en het Beest

affichebbKinderen leven volop mee bij voorstelling d’Ye

Voor beide voorstellingen ie d’Ye gisteren gaf van ‘Belle en het Beest’ was zeer veel belangstelling. De zaal zat meer dan vol met jeugdige bezoekertjes en hun ouders en zij genoten en griezelden volop bij wat zieh op het toneel afspeelde. Een prins is met zijn paard te ver het bos ingereden en terechtgekomen bij het kasteel van Giftige Gonnie. Zij poetst al jaren haar toverkunst op, wachtend op de ware Jacob. Zou dit hem zijn? Maar welke man trouwt er nu met een heks en dan nog een lelijke ook? Stefan Boegem was een prachtige prins. Hij zag er fantastiseh uit, bewoog zich gemakkelijk en was goed te verstaan. Voufke Hermanides maakte een schitterende creatie van Giftige Gonnie. Ontzettend leuk en fleurig aangekleed, zeer tekstvast en met een krakerig stemgeluid fladderde ze over het toneel. De kinderen waren meteen in de ban van deze verschijning. De tweede scene liet de huiskamer zien van de familie Benedict. Vader Benedict woont daar met zijn drie dochters, Bossie, Bessie en Belle en de huisknecht Harry Hop. Een apart stel. Vader is heel vergeetachtig. Rob de Wijn had veel succes met dit grappige type. De kinderen vonden Harry ook erg leuk en lieten dat duidelijk merken. Harry is eigenlijk verliefd op Belle. Gerro Roskam was geknipt voor de rol van de verlegen Harry. De zusters Bossie en Bessie zijn een paar apart. Lees verder

07 sep

Plotseling thuis

Plotseling Thuis, goede keus van Edams d’Ye

afficheptGezien in het Damhotel in EDAM de thriller Plotseling Thuis, geschreven door Francis Durbridge, door Toneelvereniging d’Ye op zaterdag 11 november. Regie Hans Keijzer. Volgende speeldata vrijdag 17 en zaterdag 18 november, aanvang 20.00 uur. Francis Durbridge is inmiddels geen onbekende meer van d’Ye en het publiek. Enkele jaren geleden speelde de vereniging het stuk ‘Het laatste glas’. Durbridge is een meester in de mensen op het verkeerde been zetten. En dat gebeurt bij ‘Plotseling Thuis’ ook. Je ziet bepaalde dingen gebeuren, je hoort wat enkele snoodaards afspreken en toch slaat geregeld de twijfel toe. Het stuk zit natuurlijk vol met onverwachte wendingen. Lees verder

07 mrt

Er valt een traan op de tompoes

affichetpToneelvereniging d’Ye verdiende meer voor haar spel dan ze kreeg

Na afloop mocht het spelerskwintet van toneelvereniging d’Ye een langdurig applaus en de gebruikelijke bloemen in ontvangst nemen voor het vertoonde spel in de klassieker van Annie M.G. Schmidt. Zeer terecht, want er was een prestatie van formaat geleverd. De vraag rees echter wat bepalend is voor een staande ovatie. Is het Edamse publiek zo kritisch; had Lissy Lutz (dochter Lenny) iets minder nonchalant met de enkele tekstdoublures moeten omspringen of had Hans Keijzer toch wat meer wanddecoraties moeten aanbrengen in het sobere decor? Er is altijd iets dat niet perfect is. Of past het niet om te gaan staan voor euthanasie? Aan het doorleefde spel van kersverse oma Ellie van Montfort (Sofie) en Nico Kemper (Ben) heeft het niet gelegen. Het publiek in de volle zaal was muisstil tijdens de emotionele slotscenes. Schrijfster Annie M.G. toonde zich twintig jaar geleden met het thema een durfal. Euthanasie was toen een nauwelijks besproken onderwerp. Nu nog, hoewel meer gereguleerd, is vrijwillige levensbeeindiging, een moeilijk item. In dit stuk wordt met veel inzicht in de materie omgegaan met ziekte, dood en menselijke emoties. Lees verder

13 feb

De Gouden Augurk

affichegaD’Ye toont vakkundig en vrij spel

Na de groeiende deskundigheid bij het toneel voor volwassenen lijkt ook het kindertoneel bij de Edamse toneelvereniging D’Ye de tijd van hobbyvereniging voorgoed voorbij. De zich steeds meer professionaliserende toneelvereniging bracht onder leiding van de vaste kinderspel regisseur Paul de Boer dertien spelers op het podium, die stuk voor stuk vakkundig en vrij hun rol speelden. De regisseur was er in geslaagd voor de diverse rollen de juiste persoonlijkheden te vinden en had zo te zien en te horen hier en daar ook de rollen aangepast aan de beschikbare spelers en speelsters. Ook het naar alle waarschijnlijkheid door de regisseur toegevoegde lied (Nederlandse tekst op Mambo nr. 5) maakte het stuk erg toegankelijk voor de kinderen in de zaal. Gaandeweg het stuk improviseerden de spelers snel en makkelijk op de reacties van het publiek. Dat was vaak noodzakelijk omdat de jeugdige toeschouwers in hun enthousiasme zich graag met de loop van het stuk wilden bemoeiden. “We roepen de koning”, riep een kleine toeschouwer en in koor klonk het vijf minuten lang “Koning, koning.” De koning was volgens de kinderen nodig om de nar uit zijn benarde positie in het bos te halen. Hij was overvallen door drie rovers om de gouden augurk, symbool van het fantasieland Simplonië, in handen te krijgen en zo de koning te onttronen. Lees verder

07 sep

Bedkwartet

D’Ye langzaam op dreef in komisch stuk

affichebkIn de komedie gaat het om vier echtparen die elkaar in drie de slaapkamers ontmoeten en bestoken met spitsvondige dialogen en rake opinerkingen. Centraal staan de huwelijksproblemen van Trevor (Paul van Kaathoven) en Sussanah (Riny Janssen). Tijdens de housewarmingparty van hun vrienden Malcolm (Ben Kuenen) en Kate (Jose Vlak) komt het tot een uitbarsting. De aanwezigheid van Jane (Martine Hamstra), de ex-vriendin van Trevor, werkt daarbij als een katalysator. Haar man Nick (Nico Kemper) ligt thuis met een ‘ruggenschudding’ in bed. Delia (Ellie van Montfort)en Ernest (Rob de Wijn), de degelijke ouders van Trevor, proberen vanuit hun positie het huwelijk van hun zoon weer in rechte banen te leiden. D’Ye stond voor de taak om op het kleine podium de juiste ambiance te zoeken. De Edammer toneelvereniging slaagde erin om drie slaapkamers te creeren, waarbij in elke ruimte de karakters en maatschappelijke omstandigheden van de bewoners tot uitdrukking kwamen. Lees verder

01 mrt

Bakker Bombazijn en de Bolle Bankiers


Uitgevoerd: voorjaar 1999
Spelers: Gerro Roskam, Margriet Beukeboom, Riet Peereboom, Nel Bakker, Wim Brondgeest, Gineke de Witte
Regie: Paul de Boer
Souffleuse: Ellie van Montfort
Licht & geluid: Mink Broeze, Maarten Groot
Decor: Marco Wolfel, Arthur Karsten, Henk van Montfort, Arjen Buijten, ‘The Cast’