Een trouwring mag niet knellen
D’Ye viert jubileum met gekke klucht
Een opzienbarende José Vlak als Marie en Pauline Bras als de straalverwende Ankepiet
Foto: Marco Bakker
Ter gelegenheid van het twintigjarig bestaan had d’Ye deze keer gekozen voor een klucht. Onder de genodigden waren ook oud regisseurs van de club. Zij zagen, met de andere bezoekers, een knotsgekke voorstelling, waaruit duidelijk de spelopvatting bleek van Hans Keijzer, die nu zijn debuut als regisseur maakte. Vanaf de eerste minuut zat Wim Bak volledig in zijn rol als Boudewijn. Hij snelde lichtvoetig over het toneel, was maf, wanhopig, komisch en getergd. Zeer sterk in z’n mimiek en tot op de letter verstaanbaar met een perfecte rolkennis. Marie, zijn hulp en toeverlaat, werd gespeeld door José Vlak. Een enige rol van José, die beslist niet onderdeed voor Bak en met haar heldere stem en leuke dialect een aandoenlijk lief meisje neerzette. Lees verder
D’Ye heeft het zich dit keer erg moeilijk gemaakt, door zich te wagen aan een materie waarop zelfs beroepsgezelschappen zich nogal eens de tanden stukbijten. Des te meer bewondering dwingt het af, dat de acteurs en actrices nog zoveel van dit toneelstuk – half blijspel, half klucht – wisten te maken. Dokter Minderman en zijn vrouw liggen in scheiding. Beiden hebben zich inmiddels al getroost met een andere partner. De komst van tante Minnie gooit roet in het eten, want zij wordt geacht niets in de gaten te hebben. Ze laat zich echter, als rechterhand van Amor, door allerlei afleidingsmanoeuvres niet om de tuin leiden. Jacco Kemper en Els Kemper-Roodenburg zetten een vlot amoureus paar op de planken, dat flink in het nauw wordt gedreven. Hetzelfde geldt voor Nel Bakker-Tol, de aanstaande “ex”. Zij is hevig verliefd geworden op Freek Ruysman, gespeeld door Joop Kunst, die altijd de lachers op zijn hand weet te krijgen met zijn kolderieke manier van spelen. De nieuwelinge van het gezelschap was Gé van Oostveen-Klein die als tante Minnie “met lichte tred en gevleugeld hart” door het leven gaat. Ook zij zorgde voor goed spel. De grootste lof gaat uit naar Dea de Boer die op heel knappe manier het dienstmeisje Titia gestalte gaf. 
