erikv - d'Ye speelt

01 mrt

De onbetaalbare loodgieter

D’Ye speelde het blijspel “De onbetaalbare loodgieter”

Gezegd moet worden dat men voor het spel van de vereniging heel wat meer waardering kon hebben dan voor het stuk zelf. Regisseur Jan de Boer Azn. heeft er met de spelers alles aan gedaan om van het stuk te maken wat er van te maken viel, en er stonden een paar prachtige karakters op het toneel. Een eigenaardig stuk, geschreven door H. van Wijngaarden. Een directeur van een puddingpoederfabriek gaat scheiden van zijn vrouw. Althans, hij gaat voor een paar maanden naar Australië. Zijn vrouw moet in die tijd maar aantonen dat ze in staat is om eindelijk eens wat meer zelfstandigheid te tonen. Vrouw en dochter blijven dus achter. Man net vertrokken, komt er een telegram van oom Dirk uit Australië. Hij is gearriveerd op Schiphol en komt nu vast zijn erfenis regelen. Degene die het meest van hem weet heeft ook de meeste binding met hem en zal dan ook het best bedacht worden. Daarom komen er ook een samenwonende broer en zus van oom Dirk naar het huis van de puddingfabrikant. Zij is de huichelachtigheid en de gierigheid zelve en hij zit danig onder de plak, maar zou het liefst uit de band springen. Vrouwtje Pudding dik in paniek, want als ze zegt dat ze gescheiden is, krijgt ze helemaal niets van de poen.Toevallig komt er een loodgieter langs die een klus moet doen. Die lijkt als hij zijn bril afzet en zijn snor afscheert sprekend op haar man. Dus wordt ie door de vrouw gehuurd om voor haar man te spelen. Maar bril af is ook bijna niets kunnen zien. Schemerlampen worden dan aangezien voor vrouwen en meer van die gein. Enfin, na de nodige intriges, misverstanden en andere kolder valt vriend loodgieter door de mand. Maar niet alleen de loodgieter, vrijwel het hele gezelschap. Wat blijkt? De loodgieter en de fabrieksdirecteur blijken een en dezelfde persoon. Dat blijkt niet de enige clou. Oom Dirk, broer en zus van oom Dirk, plus de bazige vrouw van de loodgieter blijken leden van een plaatselijke toneelvereniging en het hele verhaal is in scène gezet om de vrouw van de puddingfabrikant een lesje te leren. En ja, eind goed al goed, uiteraard. Twee opvallend sterke rollen in dit blijspel werden gespeeld door Anneke van Overbeek als de vrouw van de directeur en vooral door Elly de Zwaan, die de rol van een recht-voor-zijn-raapse dienstmeid in Huize Pudding speelde. Zij zette die rol met zoveel flair neer dat zij ook bleef boeien wanneer ze geen tekst hoefde te spreken. Lees verder →

01 sep

Hoogheid, uw kameel staat voor

Toneelvereniging d’Ye gaf kostelijke opvoering van “Hoogheid, uw kameel…”

De toneelgroep d’Ye zorgde zaterdagavond in het Damhotel voor een dolgezellige avond met de opvoering van het blijspel “Hoogheid, uw kameel staat voor”. Het staat niet te best met het echtelijke leven van Martin (Jan Tol) en Hetty Veldman (Joke Roskam-de Boer). Oorzaak van dit alles is een foto in de krant waarop zij wordt gedoodverfd als de aanstaande bruid van een Oosterse prins. Schuldig aan dit alles is haar vriendin Wilma (Elly de Zwaan-Snoek), die al jaren met de prins corres-pondeert en die hem, toen hij haar om een foto vroeg, bij gebrek aan beter eentje van haar vriendin stuurde. Grote consternatie dus in huize Veldman, die nog groter wordt als een zenuwachtige journalist (Jaap Garms) de deur plat begint te lopen, evenals een zeer onkreukbare vrouwelijke ambtenaar van Buitenlandse Zaken (Anneke Berkhout). Als dan de niet op haar mondje gevallen tante Cora (Voufke bij ‘t Vuur) ook nog ten tonele komt, is de narigheid compleet. De prins (Gerro Roskam) maakt zijn opwachting met zijn lijfwacht (Bram Ooms en stort zich onmiddellijk op de arme Hetty, die hij voor zijn bruid verslijt. Zijn echte geliefde ziet hij niet eens en hij herkent haar niet als zij hem prachtige gedichten begint voor te dragen. Zo geschieden nog een heleboel malle dingen, die de zaak niet eenvoudiger maken. Er komt ook nog een grafdelvende oudheidkundige (Anneke van Overbeek-Akkerboom) bij de familie Veldman, die de prins spreken wil. Na alle vreemde verwikkelingen komt alles gelukkig toch weer goed, zoals het in een blijspel behoort. Lees verder →

01 mrt

De Hoekse en Kabeljouwse twisten

Toneelgroep d’Ye bracht vlot stuk met vaart

De toneelgroep d’Ye kwam zaterdag verrassend goed op de planken met “De Hoekse en Kabeljauwse twisten”, een blijspel in drie bedrijven door D.J. Eggengoor. Het stuk speelt zich af in café “In de luie hoek”, waarvan Truus Hoek (Frieda de Heer) de eigenares is. Ze woont daar met haar zoon Pieter (Sjaak Kras) en opa, een kostelijke rol van Joop Kunst. In het café woont ook nog het hippe dienstmeisje Boukje, een leuke rol van Gerda Tol. Het stuk gaat over twee families, die al generaties lang in onmin leven over een stuk land waarop een varkensschuur stond. Een vete, die kennelijk maar niet wil overgaan, tot Amor om het hoekje komt kijken. Want wat gebeurt? Zoon Pieter Hoek wordt dolverliefd op dochter Stientje Kabeljauw, gespeeld door Maaike Tap. Op zekere dag strijkt mevrouw Adeline van Iependaal, een uitstekende rol van Nel Bakker, in het café neer met haar zeer verlegen sulletje van een zoon (Hans Keijzer), die naar de schone naam Wolfgang Amadeus luistert, want hij is als wonderkind geboren. Moeder Adeline ertroetelt haar zoon op een ziekelijke manier. Hippe Boukje maakt hier gauw een eind aan door flink met hem te flirten en uiteindelijk verliefd op hem te worden, welke gevoelens al gauw beantwoord worden. Van Wolfgang wordt hij Wolf. Van de familie Kabeljauw is Evertje (Gré Slegt) de kijfzieke, bedillerige vrouw des huizes, die het hele gezin goed onder de duim heeft. Haar echtgenoot, een leuke rol van Jan Schardam, heeft niets in te brengen dan lege briefjes. Toch komt er een scheurtje in haar gezag als haar dochter achter haar rug om verliefd blijkt te zijn op Pieter Hoek. Het huis is te klein als ze er achter komt. Adeline merkt ook al gauw dat haar troetelkind zijn affecties verplaatst heeft. Tenslotte komt natuurlijk alles goed, de paren krijgen elkaar, de families verzoenen zich en moeder Evertje belooft in de toekomst een lieve vrouw te worden. Alleen moeder Adeline heeft het nakijken; zij blijft alleen achter. Lees verder →

01 sep

Toetsie Froetsie

Uitstekend spel van debutanten d’Ye

Voor een eivolle zaal speelde d’Ye onder regie van J. de Boer Azn. zaterdagavond het blijspel “Toetsie Froetsie”. Deze toneelgroep besloot vorig jaar om meerdere mensen in Edam een kans te geven toneel te spelen. Het waren voornamelijk debutanten, die deze avond voor dit talrijke publiek hun beste beentje voorzetten. De rolkennis was uitstekend, vooral in de eerste twee bedrijven. We zagen Wim van Bakel, gespeeld door Peter Keijzer, en Anneke van Overbeek als zijn 1, met hun twee dochters (Dina Doets en Anneke Berkhout) en zoon (Gerro Roskam) in de meest dolle situaties geraken. Peter Keijzer speelde de vaak moeilijke scènes met grote overtuiging, terwijl Anneke van Overbeek vaak erg goed spel te zien gaf. Ze heeft een natuurlijke, frisse manier van spelen, luchtig en hartverwarmend kan ze de spelers in haar eigen situaties betrekken. En dan haar beide dochters, Dina Doets en Anneke Berkhout, die steeds beter leken te spelen naarmate het stuk vorderde, beiden een goede aanwinst. Gerro Roskam speelde de aankomende dokter charmant en met vaart, steeds de vaak chaotische toestanden op het toneel rechtzettend. En toen kwam de heer IJzerman, gespeeld door Jan Schardam, duidelijk de man die vaker op de bühne stond en erg zeker van zichzelf is. Met fijne kneepjes zette hij een type neer en maakte een soort one man-show, waardoor hij de zaal onbedaarlijk liet lachen. Frieda de Heer gaf zijn dochter gestalte en bleek een lieve verpleegster te zijn. Als dan Toetsie Froetsie ten tonele verschijnt is het hek helemaal van de dam en blijkt deze blonde dame met haar roodharige echtgenoot samen de familie te willen chanteren. Elly de Zwaan speelde deze rol goed. Haar echtgenoot werd gespeeld door Sjaak Kras, die een mooi uitgekiend typetje neerzette. Het was geen grote rol, maar wel was hij één van de besten van de avond. Lees verder →

01 mrt

Over twaalf dagen….tegen middernacht

Vrolijke avond met d’Ye in Damhotel

De toneelgroep d’Ye heeft alle aanwezigen in het meer dan volle Damhotel een vrolijke avond bezorgd met het toneelstuk “Over twaalf dagen… tegen middernacht”, een gezellig pretentieloos stuk met allerlei dwaze toestanden, dat de zaal deed schaterlachen. De hoofdpersoon is de heer Floris Appelman, zakenman in onroerend goed en erg rijk (uitstekend gespeeld door de heer Jan Schardam). Floris Appelman voelt zich nogal eenzaam in zijn grote huis, hij is weduwnaar, bovendien gebrouilleerd met zijn enige zoon. Daarom nodigt hij veelvuldig en langdurig familieleden uit, die van deze gastvrijheid gretig gebruik en misbruik maken, zoals tantje Kniertje (een kostelijke rol van Voufke bij ‘t Vuur), de familie Bloem, hij is ambtenaar (erg leuk neergezet door Peter Keijzer), zijn vrouw Sophie (Gré Slegt-Schreurs) en dochter Hannie (Anneke Berkhout). Frits Strekkers (heel goed gespeeld door Jan Tol) is ook tijdelijk in huize Appelman om het één of andere vak te leren, waar hij voorlopig nog geen zin in heeft. Verder zij er nog een schilderes Yvonne Walters (Gerda Tol), Jaap Zonneveld (Sjaak Kras), die in liefde voor Yvonne ontbrandt en enige personeelsleden. Arno Roskam nam de rol van huisknecht Bas voor zijn rekening, de huishoudster Martha werd gespeeld door Maaike Tap en de tuinman Boerema door Hans Keijzer. Het is in huize Appelman lang geen koek en ei, en als Appelman in de krant leest dat er op 31 maart om het middernachtelijk uur een enorme komeet de aarde zal vernietigen, besluit hij deze aprilmop uit te buiten. Grote paniek ontstaat, met zo’n korte levensduur voor de boeg is het uur van de waarheid aangebroken. Ieder gooit zijn masker af en doet en zegt waar hij zin in heeft. Tante Kniertje, oud, mopperig en vol kwaaltjes, doet alles wat haar verboden is, Willem Bloem temt in één keer zijn al twintig jaar lang mopperende en schreeuwende vrouw, Hannie bekent haar liefde aan Frits, Bas de huisknecht hangt zijn jasje aan de wilgen, de huishoudster wil ook al niet meer koken, kortom het huisgezin is één grote chaos. Uiteindelijk blijkt het krantenbericht een aprilmop te zijn en de onvermijdelijke kater volgt op de uitspattingen van de afgelopen twaalf dagen. Lees verder →

01 mrt

De avond van de zevende juli

Nieuw toneelgezelschap in Edam speelde knap

Jaap Slegt, Joke de Boer, Gré Slegt, Gerro Roskam, Bram Ooms en een tafel vol prijzen voor de verloting
Foto: Gerard Jansen

Het toneelstuk dat we te zien kregen onder de voortreffelijke regie van de heer Jan de Boer was een gezellig, dwaas blijspel in drie bedrijven en heette “De avond van de zevende juli”. Het stuk zit vol malle verwikkelingen, persoonsverwisselingen en wat er allemaal nog zo bij hoort. Het gaat over notaris van Wijngaarden (Bram Ooms) en zijn gezin. Mevrouw (Voufke bij ‘t Vuur) krijgt het wat hoog in haar bol door haar vriendschap met een echte freule (Gré Slegt). Ze moet daarom beslist een huisknecht, die dan ook prompt wordt aangenomen voor de twee weken die de freule in hun huis met vakantie doorbrengt. Hij draagt de fraaie naam van Engelbert Angevare (een kostelijke rol van Jaap Garms). Zoon en dochter van Wijngaarden hebben zo ook hun liefdesperikelen (Jaap Slegt en Joke Roskam). Dan is er nog een dienstbode (voortreffelijk gespeeld door Nel Bakker) die met de komst van de huisknecht niet erg blij is. Papa van Wijngaarden had kennelijk een wilde avond achter de rug, waarvan hij zich eigenlijk niets herinnere, met zijn vriend, de advocaat Harry Glint (Gerro Roskam). Deze noodlottige avond was op de 7e juli en als er dan een brief komt, een liefdesbrief nog wel, voor Martin van Wijngaarden, is mevrouw furieus. Op het eind komt natuurlijk alles weer goed, de brief was voor zoon Jan, die zich af en toe Martin noemt omdat hij zijn naam te gewoon vindt en hij werpt zich in de armen van zijn beminde (Trudy Rob). Lees verder →