15 feb

Voor twaalven thuis

affichevJong Edam gaat op in moderne Assepoester

,,Achter je! Néé, links”, klonk het uit tientallen schreeuwende kinderen in de zaal. ‘Voor twaalven thuis’, een eigentijdse versie van het sprookje Assepoester, was niet alleen grappig, maar op sommige momenten ook heel spannend. De dertien spelers van toneelvereniging d’Ye zetten het afwisselende stuk met zichtbaar veel plezier neer voor een net zo enthousiaste zaal vol kinderen. Het bekende verhaal over de ‘dienstmeid’ Assepoester, die er uiteindelijk met de prins vandoor gaat, werd door d’Ye op een moderne en hectische manier vertolkt. Nadat Baron Aendegrondt, Cindy’s vader en overtuigend neergezet door Hans de Jong, beroofd is van al zijn geld en juwelen van zijn overleden vrouw, besluit hij te trouwen met de schatrijke Medusa (Jitske Ooms). Zij blijkt echter al snel niet meer te zijn dan een bazig loeder dat zijn dochter behandelt als een ordinaire dienstmeid. De Jong laat zich door Ooms helemaal betuttelen en heeft al gauw niets meer in te brengen. Gelukkig staat Cindy er niet alleen voor. Ze kan rekenen op de steun van huisknecht Knoop (Gerro Roskam), die er later voor zorgt dat het sprookje goed afloopt. Hoofdrol Cindy, gespeeld door Riny Lacunes, kon rekenen op een boel medeleven vanuit de zaal. Vooral toen ze door haar gemene stiefzusjes Arsenica en Demonica (Wil Heerland en Nel Bakker) weer een klusje in haar maag geschoven kreeg. Heerland en Bakker leken als gemene, maar vooral ook lelijke gezusters helemaal thuis in hun rol. Met veel passie speelden ze voor de meelevende zaal. De kinderen keken hun ogen uit toen Lees verder

01 feb

Truste, mam

truste‘Truste, mam’ is prachtig slot van Eenakterfestival

Het tweede stuk onder leiding van Keijzer was van een heel ander kaliber. Het drama ‘Truste, mam’ van schrijfster Marsha Norman werd een bijzonder eindstuk van het eenakterfestival. Het verhaal concentreert zich op de uren voor de zelfmoord van Jessie Cates. Ze is haar levenseinde al maanden aan het voorbereiden. Ze wil aan haar moeder uitleggen wat ze zal doen en waarom. Er volgt een gevecht in woorden tussen twee vrouwen waarin de meest elementaire vragen worden gesteld. De ene doet al het mogelijke om door te dringen tot de andere. d’Ye-speelsters Maartje Sloots en Ellie van Montfort maakten er samen een prachtige voorstelling van met intens doorleefd spel. Het rauwe realisme dat de schrijfster wil weergeven, werd met de spelopvatting van Sloots toch menselijk en bijna acceptabel.
NNC, Annemiek Nuijens


Uitgevoerd: februari 2003 (Dorpshuis Ilpendam)
Spelers: Ellie van Montfort, Maartje Sloots
Regie: Hans Keijzer

 

 

02 nov

De aangekondigde moord

afficheamd’Ye geeft publiek vermakelijke avond met ingewikkelde thriller

Toneelvereniging d’Ye wil variatie in het aanbod brengen enkwam daarom dit jaar niet meteen komedie of een tragedie,maar met een thriller. Geenmakkelijke opgave, want spanning brengen en de aandachtvasthouden is misschien nogwel moeilijker dan de lachspieren in beweging zetten of emoties van verdriet vertalen. d’Ye wist zaterdag met haar ervaren spelers en enthousiaste nieuwkomers een goed stuk toneel neer te zetten, maar ‘de aangekondigde moord’, een voor toneel bewerkt verhaal naar een boek van Agatha Christie liet voor veel bezoekers van het Damhotel na afloop toch ook wel wat verwarring achter. Dit kwam door de vele moeilijke Engelse namen en een ingewikkeld verhaal vol met erfenissen en familierelaties die vaak ook weer vals waren. De ingewikkeldheidfactor was erg hoog. Misschien wel omdat het stuk een bewerking van een boek was en niet als toneelstuk is geschreven. Lees verder

07 apr

De laatste fatsoensrakker

d’Ye op dreef in ‘De laatste fatsoensrakker’

affichefrNa het serieuze stuk Familie besloot toneelvereniging d’Ye voor haar voorjaarsstuk iets lichters op de planken te brengen. Het werd een toneelstuk van oude bekende Neil Simon, ‘The Last of the Red Hot Lovers’, een stuk voor vier acteurs. Voor de Nederlandse versie van het stuk, ‘De laatste fatsoensrakker’, maakte de toneelvereniging gebruik van een vertaling door Annie M.G. Schmidt. Barney Cashman is 47 jaar en al 23 jaar getrouwd met zijn schoolvriendinnetje Thelma. Hij houdt veel van haar, maar de laatste tijd heeft hij moeite met het idee maar één vrouw gehad te hebben in zijn hele leven. Voor één keer zou hij graag eens ‘toegeven’ aan een andere vrouw. Met deze gedachte pikt hij om de beurt drie verschillende dames op om een paar wilde uurtjes mee door te brengen in de flat van zijn afwezige moeder. Maar de dingen lopen telkens weer anders dan gepland. Barney Cashman werd met verve gespeeld door Nico Kemper. Als eigenaar van een visrestaurant liep hij strak in pak rond met veel te veel aftershave op zijn handen om de vislucht te verdrijven. Een van de vele komische aspecten rond zijn personage. Kempers spel was zeer vloeiend en natuurlijk. Leuk om te zien was de verandering die Cashman onderging bij zijn buitenechtelijke ontmoetingen. Bij de eerste dame die hij ontvangt is hij een zenuwachtige stumper: hij verfrommelt uit nervositeit haar jas, drentelt wat rond en kraamt alleen maar onzin uit. Bij de laatste ontmoeting is hij echter een soort Casanova en heeft hij duidelijk de touwtjes in handen. De eerste ‘love interest’ van Barney, Elaine Navazio, werd gespeeld door Riet Peereboom. Ze is een aantrekkelijke dame die wel van een drankje en een sigaretje gediend is en ‘lijdt’ aan zogenaamde ‘lustopwellingen’. Ze is al redelijk ervaren als het gaat om buitenechtelijke relaties. Vol zelfvertrouwen zat Peereboom bevallig op de bank in een poging haar slachtoffer te verleiden. Haar woede-uitbarstingen bij het falen hiervan waren erg vermakelijk, onder meer door de bitse uitspraken die ze Barney toeroept (‘Als je romantiek nodig hebt, koop dan maar een gitaar en ga naar Spanje!’). De twee toneelspelers brachten goed over dat de geheime ontmoeting absoluut geen succes was. Lees verder

16 feb

Aladdin en de wonderlamp

affichealD’Ye brengt sprankelende versie van ‘Aladdin en de wonderlamp’

Tijdens de jaarlijkse kindervoorstelling koos toneelvereniging d’Ye dit keer voor een jubileumstuk: voor de twintigste keer werd een toneelstuk voor de kleintjes opgevoerd. Daarbij was er vóór de acteurs extra veel reden om feestelijk gestemd te zijn: regisseur Paul de Boer heeft net een aanmoedigingsprijs gewonnen voor zijn werk. Het duizendenéénnacht sprookje van ‘Aladdin en de wonderlamp’ is over de hele wereld bekend. Door de jaren heen zijn er vele verschillende versies van ontstaan en niemand weet precies meer hoe het oorspronkelijke verhaal er uit heeft gezien. Veel kinderen en hun ouders kennen de Walt Disney verfilming die in 1993 de bioscopen aandeed. Maar met de jubileumvoorstelling van toneelvereniging d’Ye kunnen ze daar een heel bijzondere, nieuwe versie aan toevoegen. De versie van d’Ye is vrolijk, origineel en grappig, onder meer door het gebruik van herkenningspunten. Zo komt Mozarts Zauberflöte om de hoek kijken. De twee geesten die in het verhaal voorkomen, de geest van de lamp (Ben Kuenen) en de geest van de ring (Martine Hamstra), heten hier Tamino en Pamina, de namen van de twee geliefden uit de opera van Mozart; een leuk grapje voor de ouders in de zaal. Ook de namen van de andere karakters zijn geestig. Lees verder